Bieganie tyłem jest elementem treningu w takich dyscyplinach sportowych jak boks czy hokej. To nietypowe ćwiczenie przełamuje nudę i monotonię również podczas tradycyjnego biegu. Nie powinno być jednak praktykowane samodzielnie. Zalecane jest włączenie takiej formy ruchu, jako elementu poprawy równowagi i koordynacji, podczas której pracują konkretne mięśnie w trakcie bardziej urozmaiconego planu. Najważniejsze zalety takiej aktywności to:
– poprawa postawy ciała – angażujemy mięśnie pleców oraz ręce i barki, co pomaga w kształtowaniu prawidłowej sylwetki. Z tego powodu taka technika może być zalecana osobom z problemami z postawą. Mogą one zauważyć poprawę w zakresie stabilizacji mięśniowej. Ta z kolei prowadzi do zmniejszenia bólu pleców;
– zwiększenie elastyczności – ogromną korzyścią jest zmiana zakresu ruchomości stawów biodrowych oraz skokowych. To z kolei przyczynia się do poprawy ich elastyczności. Ta zaś może wpływać pozytywnie na wyniki sportowe w innych dziedzinach, a dodatkowo zmniejsza ryzyko urazów związanych z przeciążeniami;
– poprawa wydolności tlenowej – ruch w tył wymaga większego wysiłku niż do przodu. Dlatego może spalać nawet 30% więcej kalorii, co czyni go skutecznym treningiem wydolnościowym, który może być pomocny również w spalaniu tkanki tłuszczowej;
– zmniejszenie ryzyka urazów – zwłaszcza tych związanych z kolanami oraz stawami. Jak wiadomo, są one bardzo obciążone podczas tradycyjnego biegania do przodu. W ruchu wstecznym zmieniamy kąt, pod jakim porusza się nasze kolano. Dzięki temu możemy uniknąć bólu i przeciążenia;
– poprawa równowagi i koncentracji – retro running wymaga większej precyzji. Dzięki temu sprzyja rozwijaniu równowagi i koordynacji. Przemieszczanie się w sposób nietypowy, wiąże się z zaangażowaniem rzadziej wykorzystywanych grup mięśniowych. To z kolei poprawia ogólną sprawność ciała. Dlatego ruch ten stał się elementem planu neuromotorycznego;
– zaangażowanie innych grup mięśniowych – podczas takiego wysiłku pracują te mięśnie, które są mniej zaangażowane, gdy poruszamy się do przodu. Zalicza się do nich mięśnie pośladkowe, dwugłowe uda oraz łydki. Technika ta może być więc uzupełnieniem tradycyjnych treningów biegowych, równoważąc rozwój wszystkich partii ciała.
Korzyści z takiej aktywności dotyczą nie tylko sfery fizycznej, ale również psychicznej, ponieważ retro running może wpływać na nasz organizm w sposób holistyczny. Poza wzmocnieniem układu mięśniowego, poprawieniem kondycji aerobowej oraz sylwetki, zwiększa się również stabilność ciała.
Bieganie tyłem jest wykorzystywane też w rehabilitacji. Pomaga pacjentom w powrocie do formy po kontuzjach, zwłaszcza związanych z kolanami oraz stawami skokowymi. Wspomaga proces regeneracji mięśni i stawów bez obciążania ich w tak dużym stopniu jak tradycyjny bieg. Dodatkowo poprawia zdolności psychomotoryczne i pomaga zwiększyć szybkość reakcji. To z kolei może być przydatne w różnych dziedzinach życia, a także innych dyscyplinach sportowych.