Drytooling – zimowa wspinaczka. Jaki sprzęt do drytoolingu będzie potrzebny?

Drytooling to rodzaj wspinaczki, który można nazwać połączeniem wspinaczki lodowej i klasycznej. Uprawia się go zimą, jednak wbrew pozorom, nie na oblodzonych terenach, a na suchej skale. Sama nazwa wskazuje, że używa się do niego suchych narzędzi (z angielskiego dry – suchy, tool – narzędzia), czyli takich, jakie zwykło się wykorzystywać we wspinaczce lodowej. Mowa tu przede wszystkim o rakach i czekanie.

Co ma więc w sobie ze wspinaczki sportowej? Fakt, że trasy drytoolowe są obite podobnie jak drogi sportowe. Przez pewien czas drytooling był postrzegany niekoniecznie pozytywnie. Zastosowanie ostro zakończonych narzędzi wpływało negatywnie na stan skał i doprowadzało do ich kruszenia się. Problem został jednak rozwiązany i dziś wspinanie drytoolowe dozwolone jest jedynie w specjalnie do tego celu przeznaczonych rejonach.

Skąd popularność drytoolingu? Co takiego może dawać ten rodzaj wspinaczki zimowej z wykorzystaniem sprzętu typowego dla wspinaczki lodowej? Pozwala na szybsze docieranie do szczytów, a wspinacze są w stanie wykorzystać nawet najmniejsze chwyty i stopnie w skale dzięki specjalnemu sprzętowi. Ponadto czekany techniczne znacznie wydłużają zasięg rąk, co ma wpływ na dynamikę i większe pole manewru.

Drytooling to wymagająca i trudna wersja wspinaczki. By móc ją uprawiać w bezpieczny sposób, trzeba uzbroić się w odpowiedni sprzęt. Co dokładnie będzie potrzebne?

– Czekan – to element sprzętu do wspinaczki drytoolowej, bez którego wspinanie się po skałach mogłoby być niemożliwe w tym rodzaju wspinania. Turystyczne dziaby z niewymiennym ostrzem nie sprawdzą się w tym przypadku. Powinien to być czekan techniczny, z krótkim styliskiem i mocno wyprofilowanym dziobem. Nie powinien posiadać młotka ani łopatki, by nie narażać wspinacza na urazy. Jeśli posiadasz czekan, zwany również potocznie dziabą, wyposażony w te elementy, możesz je zdemontować lub owinąć gąbką i taśmą.

– Raki – to także niezbędny sprzęt drytoolowca. Powinny być to raki automatyczne z zębami pionowymi o agresywnym ustawieniu. Dobrze gdyby były to modele z jednym zębem atakującym.

– Kask – nie da się ukryć, że osoba uprawiająca drytooling jest bardziej narażona na urazy niż we wspinaczce klasycznej. Z powodu kruszenia skał w każdej chwili na głowę wspinacza może spaść jakiś odłamek. Dlatego kask wspinaczkowy jest bardzo istotnym elementem drytoolowych wypraw.

– Buty – powinny być wygodne, wytrzymałe i zintegrowane z rakami. Możesz także postawić na rakobuty, które są o wiele lżejsze i lepiej sprawdzą się na wymagającej trasie.

– Odpowiednia odzież – postaw na ubrania oddychające oraz wiatroszczelne. Dobrze sprawdzi się bielizna termiczna i odzież wierzchnia z dodatkowymi wzmocnieniami. Nie zapomnij także o profesjonalnych rękawiczkach do wspinaczki – pomogą zapobiec otarciom i pęcherzom, które pojawiłyby się podczas trzymania dziaby gołą ręką.

– Pozostały sprzęt wspinaczkowy – liny i uprzęże to ekwipunek, który będzie niezbędny w większości rodzajów wspinaczek.

Z uwagi na fakt, że ostre czekany i raki niszczą skały, nie można uprawiać drytoolingu na trasach przeznaczonych do wspinania klasycznego. Do tego rodzaju wspinaczki zimowej przeznaczone są odrębne, wydzielone rejony. Również w Polsce wspinanie drytoolowe dozwolone jest tylko w wytyczonych miejscach. Część z nich znajduje się w sąsiedztwie tras klasycznych lub na prywatnych terenach, dlatego warto uprzednio dokładnie sprawdzić dane miejsce.

Gdzie więc można znaleźć trasy drytoolowe na terenie naszego kraju? Jest ich kilka, między innymi na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, w Sudetach, Tatrach, Kotlinie Kłodzkiej, a także w niektórych miejscach na kielecczyźnie i w okolicach Warszawy.

Drytooling stanowi niezwykle ekscytującą formę wspinaczki. Daje mnóstwo energii, a po dotarciu w upragnione miejsce również wielkie pokłady satysfakcji. Warto dobrze przygotować się do swoich pierwszych wspinaczek sportowych w rakach, by bezpiecznie korzystać z tej formy aktywności fizycznej.