Salsa jako wyraz kubańskich rytmów. Historia tańca i charakterystyka

Salsa to taniec latynoamerykański tańczony do muzyki, która powstała w latach 40. XX wieku. Wywodzi się z regionu Karaibów. Najbardziej rozwinęła się na Kubie i w Ameryce. Salsa kubańska wyewoluowała z połączenia tańca son z kubańską rumbą. Do Stanów Zjednoczonych dotarła dzięki emigrantom z Karaibów, w szczególności z Portoryko. W Portoryko salsa rozwijała się pod wpływem lokalnych, egzotycznych tańców. W latach 70. XX wieku salsa była tańczona szybko i efektownie (salsa caliente), natomiast w latach 80. zaczęły rozwijać się jej romantyczne i zmysłowe odmiany (salsa romantica). Obecnie salsę można podzielić głównie na kubańską i salsę typu New York, przy czym ta ostatnia jest popularna na turniejach i tańczona w parach.

Kolumbijska salsa to połączenie elementów charakterystycznych dla cha-cha oraz mambo. Salsa kolumbijska powstała w latach 60. XX wieku w mieście Cali. Polega głównie na bujaniu biodrami oraz podkreślaniu zmysłowości. Może być tańczona do każdej muzyki, która pozwala doskonalić ruchy partnerów w parze, jak i solo.

Salsa kolumbijska często jest postrzegana jako styl wymagający i przeznaczony dla zaawansowanych tancerzy. Taniec ten wymaga bowiem znacznej kondycji oraz sprawności fizycznej, jak również rozwiniętej wyobraźni tanecznej, aby tańczyć szybko i widowiskowo. Z drugiej strony, opanowanie salsy kolumbijskiej stanowi istotne osiągnięcie, a dzięki swojej żywiołowości, taniec ten pozwala na pełne wyrażenie energii i pasji. Możemy porównać go do egzotycznych i gorących rytmów latino. 

Salsa w stylu kubańskim wywodzi się z ruchów ciała charakterystycznych dla tańców afro-kubańskich, które obejmują utrzymanie odpowiedniej odległości od partnera oraz częste ruchy bioder. Podobnie jak w stylu kolumbijskim, ruchy są bardziej okrągłe niż liniowe. Nie jest również zachowana geometria tańca. Podczas gdy praca nóg jest stosunkowo prosta, technika pracy ramion wymaga pewnych umiejętności. Z technicznego punktu widzenia, tancerze w stylu afrokubańskim akcentują pauzy na czwartym i ósmym takcie. Tańczy się ją na lekko ugiętych nogach. 

Salsa w stylu Los Angeles jest zdecydowanie jednym z bardziej widowiskowych stylów tanecznych. Przewroty i upadki tworzą ekscytujące spektakle sceniczne, a fundamentem wszystkiego jest rytmiczne umiejscowienie kroków. Styl LA jest tańczony na "1", co oznacza, że pierwszy takt jest najbardziej akcentowanym rytmem w sekwencji. Występ w tym stylu cechuje się dużą dynamiką i szybkim tempem. Salsa liniowa, a kubańska to przede wszystkim różnica w podejściu do figur, które podkreślają obecność i sposób prowadzenia partnerki w tańcu. W pierwszej odmianie zwraca się na to większą uwagę. 

Salsa w stylu nowojorskim, znana również jako "salsa mambo", powstała w Nowym Jorku w latach 60. XX wieku. Styl ten jest tańczony na "2", co oznacza, że akcent pada na drugi takt. Taniec na "2" jest trudniejszy rytmicznie, gdyż tancerzom zazwyczaj łatwiej jest wyczuć i akcentować takt "1". Salsa nowojorska charakteryzuje się płynnością, kontrolą, elegancją i wysokim stopniem zaawansowania technicznego. Ruchy w tym stylu są liniowe i obejmują skomplikowaną pracę nóg. To w tym stylu zobaczymy najwięcej figur.

Kroki w salsie charakteryzują się precyzją i rytmicznością, stanowiąc podstawowy element tego dynamicznego tańca. Karaibska salsa jest tańcem, w którym kroki i ruchy ciała odgrywają kluczową rolę w wyrażaniu muzyki i emocji.

Podstawowy krok w salsie, znany jako "basic step", składa się z trzech kroków wykonywanych na cztery takty. Zazwyczaj zaczyna się od lewej nogi, która przesuwa się do przodu, następnie prawa noga wykonuje krok w miejscu, po czym lewa noga wraca do pozycji wyjściowej. Kroki te są wykonywane w rytmie 1-2-3, przy czym na czwarty takt następuje pauza.

Istnieją również różne warianty kroków, w tym kroki boczne (side steps), krok w tył (back step) oraz obroty (turns), które wzbogacają choreografię i dodają jej dynamiki. Kroki taneczne do salsy wymagają od tancerzy precyzyjnej synchronizacji z muzyką, a także umiejętności płynnego przechodzenia z jednego kroku do drugiego.

Figury w salsie stanowią kluczowy element tego tańca, wnosząc do niego dynamikę, elegancję i złożoność. Każda figura wymaga od tancerzy precyzyjnej techniki, synchronizacji i wzajemnego zrozumienia, co razem tworzy harmonijną i efektowną choreografię. Jakie elementy szczególnie zasługują na wyróżnienie?

1. Cross body lead. Polega ona na prowadzeniu partnerki w linii prostej przez ciało partnera, co pozwala na płynne przejście do innych figur i obrotów. Jest to figura fundamentalna, używana często jako punkt wyjścia do bardziej skomplikowanych ruchów.

2. Obroty. Mogą być pojedyncze, podwójne, a nawet potrójne, i mogą być wykonywane przez oboje partnerów. Wymagają one doskonałej równowagi, precyzji i umiejętności kontroli ciała, co czyni je efektownym, ale trudnym do opanowania elementem tańca.

3. Check. To figura, w której partnerka wykonuje krok wsteczny, a następnie powraca do pozycji wyjściowej.

4. 360. To zaawansowana figura, w której para wykonuje pełen obrót wokół wspólnej osi. Ta figura wymaga od tancerzy znacznej wprawy i umiejętności współpracy, aby ruch był płynny i harmonijny.

5. Copa. W tej figurze partnerka jest kierowana w jednym kierunku, aby natychmiast zmienić kierunek ruchu, co dodaje dynamiki i nieprzewidywalności tańcowi.

6. Vacilala. Nazwa "vacilala" pochodzi od hiszpańskiego słowa oznaczającego "szanuj ją" lub "podziwiaj ją", co doskonale oddaje charakter tej figury. Podczas wykonywania tej figury, partnerka zazwyczaj prezentuje swoje umiejętności techniczne i grację, podczas gdy partner utrzymuje stabilną i kontrolującą pozycję. Ta figura jest często używana jako element przejściowy do innych, bardziej skomplikowanych ruchów, co czyni ją integralną częścią wielu choreografii salsy.

7. Arriba. Typowy przebieg figury rozpoczyna się od podstawowego kroku salsy, po którym partner sygnalizuje partnerce ruch w górę przez podniesienie ramion. Partnerka może wykonać kilka obrotów, zakończonych podniesieniem ramion lub krokiem w górę, co dodaje całemu układowi lekkości i finezji.

Każda z figur wymaga od tancerzy wysokiego poziomu umiejętności technicznych, rytmicznej precyzji oraz wzajemnego zrozumienia, co razem tworzy pełne wdzięku i wyrafinowania widowisko.

Salsa jest tańczona do charakterystycznej muzyki, która odgrywa kluczową rolę w tym tańcu, nadając mu rytm, energię i atmosferę. Gatunek muzyczny to synkretyczne połączenie różnych stylów i tradycji muzycznych, głównie z wpływami afrokubańskimi, karaibskimi i latynoamerykańskimi. Oto kilka podstawowych cech i elementów muzyki salsy. 

1. Charakterystyczną cechą muzyki do tego tańca jest zdominowanie przez rytmiczne wzorce perkusyjne, takie jak clave, conga, timbales, bongo i cowbell. Clave jest fundamentalnym rytmem, który utrzymuje strukturę muzyczną i taneczną salsy.

2. Typowe instrumenty w muzyce salsy to perkusja (conga, bongo, timbales), instrumenty dęte blaszane (trąbki, puzony, saksofony), fortepian, gitara basowa, gitara, oraz różne instrumenty perkusyjne. Wokal często odgrywa istotną rolę, z tekstami śpiewanymi w języku hiszpańskim.

3. Muzyka salsy zazwyczaj ma szybkie tempo, chociaż może się różnić w zależności od stylu i utworu. Typowe tempo wynosi od 150 do 250 uderzeń na minutę, co nadaje tańcowi jego dynamiczny charakter.

Salsa to nie tylko taniec, ale także żywiołowa manifestacja kultury i muzyki latynoamerykańskiej, z którą zdecydowanie warto rozpocząć swoją przygodę. Charakteryzuje się ona energetycznym rytmem, złożoną techniką kroków i harmonijną interakcją między partnerami. W salsie każdy krok i gest ma swoje znaczenie, odzwierciedlając emocje i rytm muzyczny, które przepływają przez ciało tancerzy. Warto pamiętać o tym, że każdy z nas ma możliwość tańczenia,  ponieważ salsę tańczy się zarówno w parach, jak i solo. Przed rozpoczęciem nauki warto sprawdzić ofertę Decathlon i uzupełnić garderobę w buty do tańca i odzież taneczną.