Rehabilitacja a fizjoterapia - czym się różnią?

Fizjoterapia to dział medycyny, który skupia się na leczeniu i poprawie stanu fizycznego chorych za pomocą różnorodnych metod i technik. Jego głównym celem jest przywrócenie, utrzymanie i poprawa funkcji ruchowych organizmu oraz złagodzenie bólu. Ma na celu:

– poprawę mobilności i zakresu ruchu,

– zmniejszenie dolegliwości bólowych,

– wzmocnienie osłabionych mięśni,

– poprawę koordynacji ruchowej,

– zapobieganie urazom i kontuzjom.

Fizjoterapeuta pracuje z ciałem, koncentrując się na konkretnych problemach związanych z układem mięśniowo-szkieletowym, nerwowym i krążeniowym. Wykorzystuje różnorodne techniki i metody, takie jak:

– kinezyterapia (ćwiczenia ruchowe),

– terapia manualna,

– masaż leczniczy,

– terapia fizykalna (np. ultradźwięki, elektroterapia, laseroterapia).

Rehabilitacja to pojęcie bardzo szerokie. Jest to kompleksowy proces mający na celu przywrócenie do możliwie najlepszego funkcjonowania zarówno fizycznego, jak i psychicznego oraz społecznego. Obejmuje nie tylko aspekty fizyczne, ale także psychologiczne i społeczne.

To proces, który może obejmować rehabilitację:

– medyczną,

– zawodową,

– społeczną,

Celem jest poprawa jakości życia i przystosowanie do normalnego życia w społeczeństwie. Dotyczy to przede wszystkim osób, które utraciły kondycję fizyczną lub psychiczną w wyniku choroby, urazu lub wady wrodzonej.

Choć oba terminy są ze sobą ściśle powiązane, istnieją między nimi istotne różnice. Fizjoterapia skupia się głównie na aspektach fizycznych i funkcjonalnych ciała, podczas gdy rehabilitacja to pojęcie pojemniejsze, obejmujące również aspekty psychologiczne i społeczne. Celem fizjoterapii jest przywrócenie formy fizycznej i zwalczanie bólu. Natomiast rehabilitowanie ma na celu działanie zmierzające do powrotu osoby do zdrowia fizycznego i psychicznego oraz umożliwienie jej normalnego funkcjonowania w społeczeństwie.

Fizjoterapeuta to specjalista leczenia ruchem i diagnostyki funkcjonalnej. W procesie rehabilitowania mogą uczestniczyć specjaliści z różnych gałęzi medycyny – fizjoterapeuci, lekarze, psycholodzy, terapeuci zajęciowi czy pracownicy socjalni. To interdyscyplinarne podejście pozwala na złożoną i skuteczną opiekę nad chorym.

Jeśli chodzi o czas trwania, fizjoterapia może być krótkoterminowa, skupiona na konkretnej dolegliwości, takiej jak ból pleców czy uszkodzenie stawu. Rehabilitowanie to często proces długoterminowy, obejmujący różne aspekty życia. Dotyczy najczęściej poważnych schorzeń lub traum (na przykład: stwardnienie rozsiane lub uszkodzenia w obrębie kręgosłupa szyjnego).

Metody stosowane w obu obszarach również się różnią. Fizjoterapia wykorzystuje głównie metody fizyczne – ćwiczenia, masaż czy terapia fizykalna. W ramach terapii manualnej fizjoterapeuci stosują terapię tkanek miękkich, mobilizacje stawów lub manipulacje. Rehabilitowanie może obejmować większy zakres metod  – m.in. terapię psychologiczną, terapię zajęciową czy wsparcie społeczne. Obie gałęzie medycyny stawiają na holistyczne podejście do zdrowia pacjenta.

Warto podkreślić, że obie metody leczenia mają na celu poprawę jakości codziennego życia pacjenta i uzyskanie maksymalnej możliwej formy. Nierzadko współpracują ze sobą, tworząc kompleksowy plan leczenia dostosowany do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta.

Specjalista fizjoterapii skupia się głównie na aspektach fizycznych i funkcjonalnych ciała. Wykorzystuje metody  i techniki takie jak ćwiczenia, masaż lub terapia manualna. Jego celem jest ulepszenie kondycji fizycznej i funkcji ruchowych pacjenta lub sportowca. Z kolei rehabilitujący może zajmować się większym spektrum problemów, w tym aspektami psychologicznymi i społecznymi. W zależności od specjalizacji może stosować różnorodne metody, skuteczne w umożliwieniu choremu powrotu do zdrowia i funkcjonowania w społeczeństwie.

Mimo różnic obie gałęzie są ściśle ze sobą powiązane i często się uzupełniają. Ich połączenie może przynieść najlepsze efekty w procesie powrotu do zdrowia. Fizjoterapia koncentruje się głównie na aspektach fizycznych, podczas gdy rehabilitowanie obejmuje szeroki kontekst zdrowia i funkcjonowania chorego.

Fizjoterapia może być pierwszym etapem w procesie powrotu do zdrowia, skupiającym się na poprawie podstawowych funkcji ruchowych. Po tym następują kolejne kroki. W zależności od stanu zdrowia osoby chorej może ona wymagać zarówno intensywnego leczenia ruchem, jak i większej pomocy, obejmującej aspekty psychologiczne i społeczne. Wsparcie fizjoterapeutyczne może być kontynuowane w ramach długoterminowego procesu rehabilitowania, aby zapewnić ciągłość opieki i usprawniania.

Rehabilitacja medyczna to specjalistyczna gałąź medycyny, która często wykorzystuje metody fizjoterapeutyczne. Różnice między jedną a drugą polegają na tym, że:

– Rehabilitowanie medyczne obejmuje szerszy zakres działań (w tym diagnostykę, leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne).

– Leczenie ruchem koncentruje się głównie na metodach fizycznych przywracania sprawności.

– Rehabilitowanie medyczne jest prowadzone pod nadzorem lekarza specjalisty.

– Terapia ruchem może być prowadzona samodzielnie przez wykwalifikowanego specjalistę.

– Rehabilitowanie medyczne uwzględnia całościowy stan zdrowia i często obejmuje leczenie chorób współistniejących.

– Fizjoterapia skupia się głównie na problemach związanych z układem ruchu, choć uwzględnia choroby towarzyszące w procesie leczenia.

Chociaż są często używane zamiennie, terminy nie są synonimami. Fizjoterapia to dziedzina koncentrująca się na przywracaniu sprawności fizycznej i funkcji ruchowych, podczas gdy rehabilitacja to szerszy proces obejmujący również aspekty psychologiczne i społeczne. Ekspert fizjoterapii pracuje głównie nad poprawą funkcji ruchowych i zwalczaniem bólu. Wykorzystuje metody takie jak kinezyterapia, terapia manualna czy fizykoterapia (dlatego kojarzony jest jako specjalista ortopedyczny). Rehabilitujący natomiast może być specjalistą z różnych dziedzin. Połączenie obu metod często przynosi najlepsze efekty w procesie powrotu do zdrowia. Holistyczne podejście, uwzględniające zarówno aspekty fizyczne, jak i psychospołeczne, pozwala na osiągnięcie satysfakcjonujących rezultatów i znaczną poprawę jakości życia chorego. Współpraca między różnymi specjalistami jest niezbędna do osiągnięcia najlepszych wyników. Rehabilitacja i fizjoterapia mają jeden cel – pomóc wrócić człowiekowi do pełnej sprawności, lub możliwie najlepszej.