Węgorz europejski - budowa morfologiczna, obszar występowania, tryb życia
Węgorz europejski, po łacinie Anguilla anguilla, to jeden z gatunków ryby węgorzokształtnej. Należy do rodziny węgorzowatych i charakteryzuje się wężowatym kształtem ciała. W przekroju poprzecznym węgorz jest praktycznie okrągły, łuski jego natomiast cechują się eliptycznym kształtem, małą wielkością i głębokim osadzeniem. Ryba ta znacząco różni się w zależności od płci. Samce, zwane sznurówkami, rosną do zaledwie 60 centymetrów długości i 0.35 kilograma wagi. Samice z kolei osiągają długość nawet 2 metrów i masę ciała do 9 kilogramów. Rekordzistą kraju wśród węgorzy jest okaz, którego masa ciała wynosiła prawie 6.5 kilograma, a długość 144 centymetry! Złowiony został w Jeziorze Jaśkowickim w 1994 roku. Skórę węgorza pokrywa śluz. Jego warstwa jest gruba, dzięki czemu zabezpiecza ciało zwierzęcia przez uszkodzeniami. Węgorze są zazwyczaj szarozielone, ale występują także okazy w kolorze niemalże czarnym. Brzuch ryby jest znacznie jaśniejszy, żółtobiały. Jedną z najważniejszych cech charakterystycznych tej ryby jest jej krew. Krew węgorza zawiera bowiem ichtiotoksynę. Działanie tej biotoksyny zbliżone jest do tego, które charakteryzuje jad węża. Poza kształtem, ryby te mają więc z wężem nieco więcej cech wspólnych.
Węgorz to ryba aktywna w nocy. Do jej ulubionego pożywienia należą: bezkręgowce, wchodzące w skład fauny dennej, a także drobne ryby i raki. Jak każda inna ryba, żyje ona w wodzie, jednak w przeciwieństwie do większości, potrafi przemieszczać się również po lądzie. Pełzanie to umiejętność, która podobnie jak kształt ciała i toksyczność, przywodzi na myśl węża. Poza swoim środowiskiem naturalnym, węgorz może przeżyć nawet dwa dni! Najczęściej jednak spotkać można go w wodzie, zarówno tej słodkiej jak i słonej. Występuje on bowiem w jeziorach i rzekach na terenie Europy Środkowej i Zachodniej, we wszystkich morzach tego kontynentu oraz w środkowej i południowo-wschodniej części Atlantyku.