Krótka historia wrestlingu
Swoje korzenie wrestling ma przede wszystkim w zapasach. W latach 30. XVII wieku po raz pierwszy odnotowano ich połączenie ze spektaklem. Do takiego widowiska doszło we Francji. Wówczas zapaśnicy, którzy posługiwali się pseudonimami, podróżowali wraz z trupami cyrkowymi i rzucali wyzwania publiczności. W tamtych czasach osoby, które dały radę ich pokonać, mogły liczyć na nagrody pieniężne. Z czasem jednak rywale byli już specjalnie podstawiani.
Z biegiem lat w takich konkursach zaczęli uczestniczyć profesjonalni zawodowcy. Na początku zasady tego sportu nie były do końca ustalone, przez co zdarzały się dyskwalifikacje związane z niedozwolonymi chwytami czy brutalnością. Żeby zachęcić publiczność do uczestniczenia w takich wydarzeniach, zaczęto dodawać coraz więcej elementów teatru do tej rywalizacji.
W Stanach Zjednoczonych dyscyplina ta od dawna jest niezwykle popularna. W XX wieku, kiedy w Europie popularność wrestlingu była coraz mniejsza ze względu na to, że widownia była świadoma tego, że to, co dzieje się na ringu, jest wyłącznie fikcją, w USA rozrywka ta rozwijała się szybko i zyskiwała nowych zwolenników. W latach 20. XX wieku, aby walki nie trwały zbyt długo, ustalono ich limity czasowe. Dodatkowo zostały wówczas skomponowane pewne zasady. Obejmowały one na przykład konieczność współpracy między przeciwnikami, aby ich chwyty i ruchy były jak najbardziej naturalne, lecz efektowne.
Na początku lat 40. XX wieku spektakle te zaczęto emitować w telewizji. Osoby, które występowały na takich galach, pojawiały się również w ich materiałach promocyjnych. Stworzono wówczas też nowe organizacje wrestlingu. Powstała także liga National Wrestling Alliance (NWA). W latach 80. XX wieku NWA musiało jednak ustąpić World Wrestling Federation oraz World Championship Wrestling.