Zapasy – co to za sport?

Zapasy (po angielsku: wrestling) to jeden z wielu sportów walki. Ma on jednak swoją własną specyfikę. W dużym uproszczeniu polega on na siłowaniu się z przeciwnikiem, którego celem jest uzyskanie nad nim przewagi. W tym celu zapaśnicy stosują różne techniki, których zakres jest konkretnie określony przez regulamin. Wśród nich można wymienić między innymi: walkę na chwyty (grappling), klincz, rzuty oraz obalenia.

Trzeba wiedzieć, że zapasy to jeden z najbardziej klasycznych sportów walki. Jego korzenie sięgają czasów starożytnych. W antycznej Grecji była to jedna z najważniejszych konkurencji, które były rozgrywane w ramach igrzysk olimpijskich. Warto również dodać, że umiejętności zapaśnicze były pewnym atrybutem przynależności do kultury helleńskiej. Prawdziwym Grekiem mógł nazywać się jedynie człowiek, który je posiadał.

Dyscyplina ta okazała się na tyle ważna, że wraz z biegiem historii rozprzestrzeniła się na inne kontynenty. W różnych krajach powstały różne miejscowe odmiany. Przykładem może być tutaj sumo w Japonii. Zapasy są również od samego początku obecne na nowożytnych igrzyskach olimpijskich. Zadebiutowały one podczas pierwszej edycji w 1896 roku. Zabrakło ich w programie cztery lata później, ale potem wróciły i znajdują się w nim do dziś.

Zanim przejdziemy do bardziej szczegółowych zasad zapasów, warto poświęcić kilka słów podstawowym stylom. W ramach tej dyscypliny zmagania mogą się toczyć w stylu klasycznym lub stylu wolnym. Obie konkurencje różnią się poszczególnymi zasadami, dlatego też zostały wyodrębnione. Czym różnią się zapasy klasyczne i zapasy w stylu wolnym? Oto najważniejsze różnice!

Klasyczną odmianę zapasów można również spotkać pod nazwą zapasów grecko-rzymskich. Już sama nazwa wskazuje na to, że mamy do czynienia z najbardziej tradycyjną odmianą tej dyscypliny. Jej historia sięga aż starożytnych igrzysk olimpijskich. Ten rodzaj zapasów zadebiutował na nowożytnych igrzyskach już podczas pierwszej edycji w 1896 roku. Na czym dokładnie on polega?

W zapasach klasycznych można używać chwytów jedynie powyżej pasa. W tym przypadku zabronione jest chwytanie za nogi lub jakiekolwiek używanie nóg do ataku albo obrony. Ze względu na te ograniczenia, wśród technik dominujących w zapasach klasycznych warto wymienić między innymi: rzut przez biodro, rzuty suplesowe czy przewroty.

Głównym celem zapasów jest skutecznie położyć przeciwnika na matę i przytrzymać, aby przynajmniej przez jedną sekundę dotykał dwoma łopatkami jej powierzchni. Zwycięstwo przez tak zwany. tusz jest najcenniejszą formą tryumfu. Nie zawsze się to jednak udaje. Zawodnicy stosują podczas walki różne techniki zapaśnicze, za które przyznawane są punkty techniczne. Kto zdobędzie ich więcej, wygrywa pojedynek. Ale zacznijmy od początku.

Typowa walka w zapasach trwa dwie lub trzy rundy, po 2 minuty każda. Pomiędzy nimi zaplanowana jest trwająca 30 sekund przerwa. Jeżeli w czasie trwania rundy żaden z zapaśników nie zdobędzie punktu technicznego, odbywa się dogrywka. Trwa ona maksymalnie 30 sekund i zaczyna się przymusową klamrą, która jest charakterystyczna dla danego stylu.

Istnieje możliwość wcześniejszego zakończenia dogrywki. Dzieje się tak w momencie, kiedy jednemu z zapaśników uda się zdobyć co najmniej 1 punkt. Co w sytuacji, kiedy żadnemu z zawodników nie uda się zdobyć punktu? Wtedy sędzia jest zmuszony, aby ukarać stratą punktu oraz ostrzeżeniem zapaśnika, który wylosował pozycję przymusowej klamry. Tym samym zwycięzcą rundy ogłaszany jest przeciwnik.

Na osobne wytłumaczenie zasługuje kwestia przyznawania punktów technicznych. Zdobywa się je za wykonanie konkretnej techniki. Liczba punktów jest uzależniona od stopnia zagrożenia, w którym znalazł się przeciwnik po ataku. Regulamin bardzo konkretnie określa, za co można przyznawać dane punkty. Poniżej prezentujemy dokładne sposoby, w jakie rozdysponowuje się konkretne „oczka”.

– 1 punkt. Tyle „oczek” można zdobyć za działania, które powodują sprowadzenie przeciwnika ze stójki do parteru. Parter jest tutaj rozumiany jako leżenie lub klęk podparty podczas zdominowania przez rywala. To jednak niejedyny sposób na zdobycie jednego punktu. Można to również zrobić między innymi poprzez rzuty i przerzuty w pozycji stojącej, wyjście z pozycji parterowej lub ucieczkę w stójce poza pole walki.

– 2 punkty. Najprostszym sposobem na zdobycie dwóch punktów jest doprowadzenie zawodnika atakowanego do pozycji zagrożonej. Tyle „oczek” można także zdobyć, gdy jest się sfaulowanym w sposób, który uniemożliwia poprawne wykonanie akcji technicznej lub ucieczkę poza pole walki w pozycji mostowej albo w trakcie pozostawania w klamrze.

– 3 punkty. Zasady przyznawania trzech punktów są dosyć proste. Zawodnik otrzymuje je w momencie, kiedy doprowadza zawodnika z pozycji stojącej bezpośrednio do pozycji zagrożonej.

– 5 punktów. To najwyższa liczba punktów, którą może otrzymać zapaśnik podczas walki sportowej. Otrzymuje się ją wtedy, kiedy akcja techniczna została wykonana z dużą amplitudą. Jest to sytuacja, w której zawodnik został oderwany od maty i w trakcie wykonywania chwytu wykonał duży lot. Jest to bardzo efektowne i widowiskowe, dlatego też za taką technikę otrzymuje się tak dużą liczbę punktów.

Sędziowie przyznają punkty za akcję bezpośrednio po jej wykonaniu. Liczba punktów jest pokazywana na palcach rąk. Co ważne – jedna ręka jest oznaczona na czerwono, a druga na niebiesko (zgodnie z kolorami strojów zawodników). Oznaczenia mają postać opasek. Sędziowie znajdują się również z boku maty. Oni w odróżnieniu od arbitrów głównych mają tabliczki. Arbitrzy w zapasach są ubrani w garnitury, co jest już tradycją.

Choć zapasy mają najdłuższą historię ze wszystkich sportów walki, obecnie ustępują one popularnością innym tego typu aktywnościom. W Polsce nie brakuje jednak osób, które chcą je trenować, rozwijając swoje umiejętności, siłę fizyczną i charakter. Jesteś jedną z nich? W takim razie sprawdź ofertę sklepu zapaśniczego Decathlon. Znajdziesz tam szeroki wybór sprzętu oraz strojów zapaśniczych, które pomogą Ci osiągnąć wspaniałe wyniki w tej dyscyplinie!