Jak ustawić wiązania nart i wyregulować siłę wypięcia, aby było bezpiecznie? Co to jest skala DIN? Przeczytaj nasz poradnik aby się tego dowiedzieć.
Jak ustawić wiązania nart i co określa skala DIN? Jakie niebezpieczeństwa pociągają za sobą źle wyregulowane wiązania? Dowiedz się więcej o tym, jak wyregulować siłę wypięcia, aby w razie wypadku buty zostały łatwo uwolnione z nart oraz żeby nie wypadały z nich przy zwykłej, szybkiej jeździe. Ogranicz ryzyko kontuzji i wypadków!
Buty narciarskie przymocowane są do nart za pomocą specjalnych wiązań. Wiązania te pełnią podwójną rolę. Nie tylko polegającą na mocowaniu buta, ale także zapewniają bezpieczeństwo. Jeśli są dobrze wyregulowane, to w odpowiednim momencie – czyli momencie zagrożenia – wypną się z mechanizmu, aby uwolnić stopy narciarza i uchronić go od kontuzji.
Wiązania ustawiamy nie tylko na podstawie siły wypięcia, ale też biorąc pod uwagę długość butów na narty. Zwracamy uwagę na te parametry niezależnie od rodzaju wiązań. Na rynku znajdują się wiązania przykręcane bezpośrednio do nart albo do płyty, a także wsuwane bezpośrednio na płytę.
Dobrze wyregulowane wiązania narciarskie muszą trzymać buty oraz same otworzyć się i uwolnić nogi z nart w razie niebezpieczeństwa. Dlatego ustawiając siłę wypięcia wiązań narciarskich, zwracamy uwagę na:
poziom jazdy (początkujący, średniozaawansowany, zaawansowany),
wiek,
wagę,
wzrost,
rozmiar skorupy buta.
W internecie można znaleźć mnóstwo kalkulatorów ustalających siłę wypięcia na podstawie tych informacji. Wystarczy wpisać swoje parametry i system od razu pokaże nam w skali DIN, jaka siła wypięcia wiązań narciarskich jest właściwa (producenci nart podają zakres DIN na wiązaniach, który określa siłę wypięcia).
Dla narciarzy amatorów jeżdżących rekreacyjnie siła wypięcia mieści się między 3 a 11. Dla dzieci siła wypięcia wynosi między 0,5 a 7. Najwyższą siłę wypięcia spotykamy w nartach dla zaawansowanych narciarzy– między 15 a 25 DIN. Im wyższa wartość DIN, tym mocniej ustawione wiązanie. To oznacza, że wypięcie będzie trzymało but narciarski przy wyższych siłach. Nie powinno się ustawiać zbyt dużej siły wypięcia, zwłaszcza jeśli dopiero uczymy się jeździć.
Jeśli chcemy orientacyjnie poznać swoją siłę wypięcia, możemy przyjąć, że 1 DIN to 10 kg masy ciała. Trzeba jednak pamiętać, że to bardzo nierzetelne założenie! Stosunek 1:1 DIN i masy ciała może przyjąć dobrze jeżdżący narciarz, a nie amator. Im lepiej jeździmy i im agresywniejszą jazdę uprawiamy, tym mocniejszą siłę wiązań możemy wybrać.
Wszyscy, którzy obawiają się, że źle ustawią siłę wypięcia wiązań, powinni poprosić o pomoc serwis narciarski. W internecie także można znaleźć podstawy opisujące, jak wyregulować wiązania, ale pamiętajmy, że nigdy nie odda to naszych indywidualnych potrzeb. Poprośmy o pomoc kogoś, kto dobrze jeździ na nartach albo udajmy się do profesjonalisty, który zajmuje się tematem wiązań. W szkółkach jeździeckich i w wypożyczalniach przy stokach zawsze znajduje się instruktor bądź specjalista, który prawidłowo wyreguluje nam siłę wypięcia wiązań narciarskich.
Lepiej nie ryzykować regulacji “mniej więcej jest dobrze”ani naginać swoich umiejętności, ponieważ grozi to poważnymi kontuzjami. Za słaba siła wypięcia może spowodować, że wypadniemy z nart w trakcie szybkiej jazdy bądź akrobacji. Za silna sprawi, że buty nie wypną się z nart na czas, a my polecimy razem z nartami do przodu w niekontrolowany sposób. Prawdiłowo ustawione wiązania to podstawa bezpieczeństwa na stoku.
