Tarcza do darta — jak powstała, z czego się składa?
Tarcza, czy też tablica do darta może mieć przeróżne układy. Kształt zawsze jest ten sam, gdyż mówimy o okręgu, w którym znajdują się pola o różnej wartości punktowej. Obecnie istnieje jednak jeden oficjalny wzór tarczy, który jest wykorzystywany zarówno w profesjonalnych rozgrywkach, jak i przez amatorów grających w domach, czy też w pubach.
Uważa się, że dzisiejszy najpopularniejszy wzór znajdujący się na tarczy do darta został opracowany przez Brytyjczyka, Briana Gamlina w 1896 roku. Przede wszystkim tarcza jest oczywiście okrągła i została podzielona na 20 trójkątów, każdy z nich odpowiadający cyfrze od 1 do 20. Ponadto w środku tarczy do gry w darta znajdziemy jeszcze dwa pola, czyli okrąg outer bull wyceniany na 25 punktów oraz inner bull, czy też bull's eye, za który można zdobyć aż 50 punktów.
Pola punktowe są też podzielone na dwie części. Poza nimi w każdym trójkącie znajdziemy niewielkiej wielkości pola potrójne i podwójne. Miejsca, w których znajdziemy pola potrójne, są mniej więcej w środku każdego trójkąta, z kolei pola podwójne znajdziemy na zewnętrznym okręgu tarczy. Umiejętność trafiania w pola punktowane podwójnie jest bardzo ważna przez zasadę double out. W jej myśl w profesjonalnej grze trzeba kończyć lega poprzez trafienie właśnie w takie miejsce.
Ważnym elementem tarczy jest też tak zwany pająk, czyli drut oddzielający od siebie pola punktowe. To z czego jest on wykonany, zależy od rodzaju tarczy. Może on być stworzony z tworzywa sztucznego lub z metalu. Metalowe pająki czasem zawierają skuwki, które mocują je do tarczy. Są one jednak problematyczne, gdyż zwiększają ryzyko upadku na podłogę lotki po tym, jak trafi ona w skuwkę.
Bardzo ważne jest też to, na jakiej wysokości zawiesić tarczę. Wedle zasad sam środek tarczy, czyli miejsce, gdzie trafiamy bull's eye, musi znajdować się dokładnie na wysokości 173 cm nad podłogą. Rzucamy z kolei zza linii od środka tarczy oddalonej o 237 cm. O ile dystans od środka tarczy do punktu na podłodze wszędzie jest z reguły taki sam, tak może się różnić dystans, z którego rzucamy. W niektórych brytyjskich pubach znajdujemy się nie 237 cm od tarczy, a 244 cm lub 259 cm. W większości miejsc i na turniejach profesjonalnych jest to jednak 237 cm.