Skoki łyżwiarskie - jakie skoki występują w łyżwiarstwie figurowym?

Jazda na łyżwach figurowych dostarcza niesamowitych wrażeń – kiedy już ją opanujemy, jest płynna, estetyczna i miła dla oka. Jeśli dodatkowo wzbogacimy ją o różnego rodzaju figury oraz skoki, to będziemy mieć do czynienia ze sportowo-tanecznym widowiskiem. Każda figura, każdy ruch i każdy skok w łyżwiarstwie figurowym mają swoją nazwę. Znacznie ułatwia to komentowanie komentatorom podczas zawodów. Jakie nazwy w odniesieniu do skoków możemy usłyszeć, siedząc na widowni?

Salchow – w tym skoku ląduje się jadąc tyłem na zewnętrznej krawędzi prawej łyżwy.

Rittberger – w tym przypadku wyskakuje się do tyłu, z zewnętrznej krawędzi prawej nogi. 

Flip – skok podobny do luzta, ale polega na tym, że łyżwiarz ustawia się na wewnętrznej krawędzi lewej łyżwy i  prawą wbija się ząbkami w lód.

Lutz – aby go wykonać, łyżwiarz musi być ustawiony tyłem, na zewnętrznej krawędzi lewej nogi. Potem musi wbić ząbki łyżwy (prawej) w lód i wyskoczyć. 

Axel – to najwyżej punktowany przez sędziów skok. Występuje wtedy, gdy zawodnik skacze do przodu. Początkowo znajduje się na zewnętrznej krawędzi lewej łyżwy. Potem prawą nogą zamachuje się do skoku, po czym musi wylądować tyłem! Od tego, ile razy pod rząd to zrobi, zależy określenie komentatorów (“podwójny axel”, “poczwórny axel”).

Każdy skok wymaga maksymalnego wysiłku i skupienia. Aby prawidłowo wykonywać powyższe figury, potrzeba wielu godzin wręcz morderczych treningów. Efekt jest jednak wart tego poświęcenia!

Sędziowie przyznają punkty łyżwiarzom na podstawie nowego systemu sędziowania, czyli Code of Points. Dzięki temu każdy łyżwiarz doskonale wie, za co i ile punktów może dostać. W przypadku skoków, a także całego występu, oceniane są:

umiejętności łyżwiarskie,

sposób połączenia poszczególnych elementów,

choreografia,

interpretacja,

wykonanie,

walory estetyczne/artystyczne.

Jeśli łyżwiarz upadnie albo źle wykona dany elementy, sędziowie odejmują mu za to punkty. W przypadku upadku z kontuzją uniemożliwiającą dalszą jazdę łyżwiarz zostaje wykluczony z zawodów.

Zanim przejdziemy do skoków, konieczne jest dobre opanowanie podstaw jazdy oraz wyrobienie odpowiedniej siły mięśni. Trzeba też pamiętać, że podczas skoku – a raczej każdego lądowania na tafli – nasze stawy poddawane są ogromnym przeciążeniom. Dlatego zanim zaczniemy myśleć o łyżwiarstwie figurowym (jako dorośli), powinniśmy skontaktować się z lekarzem i zbadać swój ogólny stan zdrowia.

W przypadku dzieci także powinno się podjąć takie działanie, ale trzeba przy tym uważać, aby ich nie zniechęcić. Nauka jazdy na łyżwach od najmłodszych lat jest świetnym pomysłem, tym bardziej, że w wielu dyscyplinach łyżwiarskich nie ma możliwości dla dorosłych wystartowania w profesjonalnych zawodach – łyżwiarzom-amatorom pozostają zorganizowane zawody amatorskie.

Każdy, kto mocno boi się pierwszych skoków, może próbować ćwiczyć w nakolannikach oraz kasku na łyżwy. Odpowiednie przygotowanie amortyzuje mocne upadki na lód.