Rodzaje węzłów wspinaczkowych — wyblinka, kluczka, podwójna ósemka i wiele więcej
Pora przedstawić większość odmian węzłów wspinaczkowych. Różnią się one zastosowaniami, tym jak się je wiąże, czy też wpływem na wytrzymałość liny, a także na to, jak łatwo będzie je rozwiązać.
Podwójna ósemka
Nie sposób rozpocząć od innego węzła niż podwójna ósemka. Jest to absolutna podstawa każdego wspinacza i jeśli wybieramy się na wypady w góry, by wspinać się po ich zboczach, to bez umiejętności zawiązania podwójnej ósemki będzie nam niezwykle trudno.
Aby zrobić ten węzeł, wpierw trzeba zawiązać pojedynczą ósemkę, a następnie złapać koniec liny i przewlec ją przez górne oraz dolne kolucho uprzęży. Wtedy wystarczy podążać wzdłuż śladu wcześniej zawiązanej ósemki, by szybko otrzymać ósemkę podwójną, czyli podstawowy do łączenia liny, z którą się wspinamy do uprzęży.
Wyblinka
Wyblinka jest węzłem odpowiadającym za autoasekurację. Korzystamy z niego na przykład, gdy zajmujemy się asekuracją partnera, czy też po skończeniu wyciągu. Stosuje się go również w żeglarstwie.
Co ważne, wyblinkę niezwykle łatwo zawiązać. Wystarczy bowiem uformować z kawałka liny dwie małe pętle o tej samej średnicy, nałożyć je na siebie tak by jedno zachodziło na drugie. Cały węzeł zabezpieczamy, wpinając w obie pętle karabinek. Następnie trzeba jeszcze mocno zasinąć go, by mieć pewność, że się nie rozwiąże.
Mówiąc o nim warto też wspomnieć o półwyblince. Nie jest ona naturalnie wiązana dokładnie tak samo, jak wyblinka. Różni się ona tym, że spotkamy w niej tylko jedno oczko zamiast dwóch. Z półwyblinki również korzysta się jednak do asekuracji i również w stworzoną pętlę trzeba wpiąć na przykład karabinek HMS. Oczywiście półwyblinka nie jest tak wytrzymała, jak pełna wyblinka.
Kluczka
Ten węzeł to świetny przykład tego, że nauka wiązania nie jest ani trochę trudna. Kluczka bowiem powstaje po złożeniu dwóch końcówek liny. Następnie przechodzimy na jej koniec, gdzie lina zakręca, tworzymy oczko, przez które przekładamy i mocno ciągniemy za końcówkę liny, by stworzyć wytrzymały węzeł. Kluczka bardzo często jest nawet dostępna w formie gotowych pętelek, które jeszcze bardziej oszczędzają nam czas, lecz nawet od zera zawiązanie tego węzła jest wprost banalne.
Węzeł zderzakowy
Jest to jeden z najważniejszych węzłów wspinaczkowych. Służy on bowiem do wiązania ze sobą dwóch kawałków repsznura lub liny. Pojedynczy węzeł zderzakowy polega na stworzeniu podwójnego oplotu końcówki liny i mocnym jej zaciągnięciu.
Gdy potrzebny jest nam węzeł bardzo pewny, to możemy zdecydować się na to, by zawiązać węzeł podwójny zderzakowy. Jest on niezwykle solidny, lecz przez to, jak mocno zaciska się węzeł podwójny zderzakowy, późniejsze rozwiązanie go potrafi być bardzo problematyczne.
Węzeł flagowy
Ten węzeł nie należy do najważniejszych, lecz zdecydowanie znajomość go może być przydatna. To, do czego przydaje się najbardziej to zablokowanie liny, która wychodzi z przyrządu służącego do asekuracji lub przyrządu zjazdowego. Z jego pomocą zabezpieczamy więc swój zjazd. Przy wiązaniu warto pamiętać o zabezpieczeniu z pomocą na przykład karabinka. Dzięki temu mamy pewność, że węzeł flagowy przypadkiem się nie rozwiąże.
Prusik
Nazwany imieniem swojego wynalazcy prusik to węzeł dość ważny i popularny. Służy on do podchodzenia na linie z pomocą techniki określanej jako prusikowanie lub do zjazdów. Aby go zawiązać, będziemy korzystać z repsznura, który obwiązujemy wokół liny głównej. Całość można wykonać co ważne jedną ręką. Zawiązany prusik można ponadto swobodnie przesuwać po powierzchni liny, o ile nie jest on obciążony, dzięki czemu regulowanie swojej pozycji jest dość proste.
Węzeł skrajny tatrzański (ratowniczy)
Ten węzeł znany jest pod dwiema nazwami. W żeglarstwie nazywa się go ratowniczym, lecz wspinacze korzystają z nazwy węzłem skrajnym tatrzańskim. Świetnie sprawdza się jako mocowanie do punktów kotwiczących i pełni po prostu rolę kolucha znajdującego się na końcu liny. W jego wypadku występuje jednak tendencja do samodzielnego rozwiązywania się, jeśli węzeł nie zostanie odpowiednio zabezpieczony. Jest też zaleta, gdyż ten węzeł jest łatwy do odblokowania pod obciążeniem.
Inne węzły
Tak w zasadzie węzłów jest znacznie więcej. Są różne blokery, które przydają się w sytuacjach ratowniczych, czy też do zjazdów. Należą one do grupy węzłów zaciskowych, podobnie jak na przykład prusik, z którego korzystamy przy tak zwanym prusikowaniu.