Przygotowanie roweru do sezonu – wszystko co chciałbyś wiedzieć

Dla naszej wygody i komfortu zdecydowaliśmy zabrać rowery MTB na pełnym zawieszeniu. Rejon Dolinek Podkrakowskich to raj dla miłośników górskich szaleństw, ale wiele szlaków wiedzie łagodnymi szutrówkami, które spokojnie można pokonać na rowerze trekkingowym.

Nasz wybór rowerów „full-suspension” podyktowany był głównie ich uniwersalnością i możliwością dostosowania się do trudniejszych warunków w razie konieczności (typu zmrożony śnieg, koleiny, nierówności itp.). Ponadto porządne górskie opony miały zagwarantować nam odpowiednią przyczepność w śliskim terenie. Jedno było pewne – czekało nas błoto po pachy!

Pora na pakowanie. Podczas wiosennej wycieczki musimy być gotowi na zimno, ciepło, błoto, śnieg i wodę we wszelakiej postaci (np. deszczu czy kałuż).

Oto lista dodatkowego wyposażenia na wyprawę rowerową i warunkach zimowo-wiosennych (0 – 15 stopni Celsjusza).

– chusta „buff” – wyjątkowo zmyślny wynalazek. Cienką chustę zakładam na głowę pod kask, nadmiar chusty podwijam pod nią lub związuję. Można też, jeżeli chusta jest wystarczająco długa, uformować z niej regularną czapkę. Zadaniem chusty jest chronić naszą głowę przed chłodem i wiatrem. Jednocześnie chusta jest cienka i oddychająca, więc nie musimy obawiać się, że zapocimy się pod kaskiem. Drugą chustę koniecznie zakładamy na szyję!

– okularki – w sezonie przejściowym czeka nas sporo błota i wody. Dzięki okularom chronimy swoje oczy na zjazdach przed bryzgającym podłożem spod kół. Osobiście polecam okulary kategorii 1, które świetnie spisują się w ciemnych lasach i jednocześnie chronią nas przed łagodnym wiosennym słońcem,

– kask,

– bielizna termoaktywna/lekki oddychający podkoszulek – musi być wykonany z szybkoschnących materiałów, takich jak jak poliester i poliamid. Osobiście odradzam używania do jazdy na rowerze bielizny z wełny merynos, która oczywiście posiada liczne zalety, ale przy tak intensywnym wysiłku fizycznym jak jazda rowerowa w terenie pagórkowatym czy górzystym, może nie poradzić sobie z odprowadzaniem wilgoci,

– bluza rowerowa – z przedłużanym dołem, który będzie nas chronił przed przewianiem,

– kurtka wierzchnia przeciwwiatrowa i przeciwdeszczowa – możliwe jak najlżejsza i najbardziej oddychająca. Szczególnie polecam kurtki stricte przeznaczone na rower – mają one przedłużony tył, nie mają kaptura (który podczas jazdy może nam tylko przeszkadzać, a na kask przecież i tak go nie naciągniemy…) a dodatkowo często posiadają kieszonki z tyłu na batonik, owoc, czy podstawowe narzędzia,

– lekko ocieplane spodenki kolarskie z wkładką z długimi nogawkami,
lub ocieplane legginsy lub bielizna termoaktywna pod krótkie szorty,

– skarpety – trochę grubsze niż zwykłe rowerowe, osobiście polecam skarpety turystyczne,

– buty z dobrą podeszwą – czasami zsiadamy z roweru, żeby go gdzieś podprowadzić. Podeszwa buta powinna wgryzać się w śliski teren będący mieszaniną błota i śniegu. Z gładką podeszwą może być to bardzo trudne, a wręcz niebezpieczne,

– ochraniacze na buty – chronią nasze buty przed błotem, a nas przed mokrymi stopami,
krótkie rękawiczki w razie słonecznej pogody,

– ogrzewacze chemiczne do stóp – w przypadku nagłego ochłodzenia,

– mapa papierowa,

– nawigacja rowerowa, bądź uchwyt na telefon na kierownicę,

– długie lekkie rękawiczki na długie zjazdy czy nagłe ochłodzenie.

ak zapakowani i przygotowani wyruszyliśmy wcześnie rano autem spod Decathlon Bielsko-Biała, oczywiście z rowerami. Niecałe dwie godziny jechaliśmy do okolic Krzeszowic i Tenczynka, gdzie zaczynała się nasza pętla. Na rozgrzewkę poszedł fragment Puszczy Dulowskiej oraz Lasu Zwierzynie, gdzie prowadziły nas głównie drogi szutrowe i asfaltowe. Przygoda zaczęła się dopiero tam, gdzie błoto, śnieg, lód, czyli coś co tygryski lubią najbardziej! 🙂

Mimo słońca, ogrzewacze chemiczne szybko poszły w ruch, a my zaczęliśmy kierować się w stronę pierwszej dolinki tego wypadu, czyli Doliny Brzoskwini.

Z Doliny Kobylańskiej dotarliśmy wprost do Doliny Będkowskiej, znanej głównie z Sokolicy, czyli skały wapiennej o wysokości 70 m, która w sezonie jest wyjątkowo popularna wśród entuzjastów wspinaczki. Naprzeciwko Sokolicy znajduje się gospodarstwo agroturystyczne, które poniekąd pełni funkcję schroniska. W tym miejscu można posilić się pysznym, domowym jedzeniem i przenocować. Ma też tutaj swoją dyżurkę jurajska grupa GOPR-u.

Z Doliny Kobylańskiej dotarliśmy wprost do Doliny Będkowskiej, znanej głównie z Sokolicy, czyli skały wapiennej o wysokości 70 m, która w sezonie jest wyjątkowo popularna wśród entuzjastów wspinaczki.

Słońce powoli zaczęło zachodzić, dlatego też postanowiliśmy wracać najkrótszą drogą do okolic Krzeszowic. W ruch poszły lampki rowerowe i nawigacja oraz mapa.

Do samochodów dojechaliśmy przed godziną osiemnastą, trochę zziębnięci, ale w pełni usatysfakcjonowani!

Sezon rowerowy zbliża się wielkimi krokami, dlatego warto wyciągnąć „rumaki” z garażu i pokonywać kolejne kilometry niezależnie od warunków. Grunt to dobre przygotowanie siebie i roweru do sezonu!