Jak prawidłowo ścinać piłki? Technika ataku w siatkówce

Oglądając mecz siatkówki, można odnieść wrażenie, że atakowanie jest banalnie proste. Najlepsi zawodnicy świata wykonują atak płynnie i bez żadnych trudności. Tak naprawdę jednak cała czynność składa się z kilku niezależnych faz, które trzeba wdrażać za pomocą cierpliwego treningu. Jak dobrze ścinać w siatkówce? Wystarczy opanować następujące kroki:

1. Rozbieg i naskok. Aby przygotować się do wybicia, należy zrobić rozbieg. Powinien być on swobodny, przyspieszający, składający się najczęściej z trzech kroków w rytmie „prawa-lewa”. Jest on zakończony naskokiem na dwie nogi. Odbicie musi nastąpić z prawej kończyny od pięty przez śródstopie. To bardzo ważne, aby miało ono odpowiednią moc.

2. Wyskok. To kolejna faza ataku. Aby wybić się wysoko w górę, konieczne jest wykorzystanie pracy ramion. Przy odbijaniu się ręce powinny być wygięte do tyłu, aby potem płynnie pójść w górę. Jednocześnie biodra i tułów powinny stworzyć napięty łuk. Aby przygotować się do uderzenia piłki do siatkówki, należy łokieć ręki atakującej przenieść za głowę.

3. Uderzenie. W momencie, kiedy znajdujemy się w najwyższym punkcie, należy przygotować się do uderzenia piłki. Powinno to nastąpić wyprostowanym ramieniem oraz naturalnie otwartą dłonią przy aktywnej pracy nadgarstka. Włącza się on do ruchu, gdy dłoń nakrywa piłkę. Nadgarstek jest tutaj kluczowy, ponieważ nadaje piłce rotację, umożliwiając nam precyzyjne uderzenie w miejsce, na którym nam zależy.

4. Lądowanie. Po skutecznie wykonanym ataku przychodzi czas na lądowanie. Trzeba pamiętać, że spadamy z dosyć dużej wysokości, dlatego też ważna jest amortyzacja. Aby odbyło się to bezpiecznie, należy wylądować na śródstopiu obu nóg. Ważne jest również, aby po lądowaniu przenieść ciężar ciała do tyłu. Mamy wtedy pewność, że nie zrobimy sobie krzywdy.

Samo opanowanie techniki ataku to tylko 50% sukcesu. Równie ważne jest świadome pokierowanie ścięciem w taki sposób, aby zakończyło się ono zdobyciem punktu. W siatkówce kluczowa jest umiejętność zaskoczenia przeciwnika. Dobrym na to sposobem może być zmiana kierunku ataku. Trzeba jednak wiedzieć, że jest to tylko jedna z możliwych opcji. Tych jest zdecydowanie więcej.

Atak najlepiej jest skierować na najsłabiej bronioną strefę boiska. Wymaga to oczywiście dobrego obserwowania ustawienia przeciwnika, a także znajomości słabych punktów drużyny po drugiej stronie siatki. W momencie, kiedy rywale szykują się do bloku, należy celować pomiędzy palcami blokujących. W przypadku wysokiego bloku przeciwnika warto uderzać po palcach, celując w końcowe metry boiska.

W sytuacji, kiedy rywale nie zdecydują się na utworzenie bloku, warto uderzać w sam środek boiska. Jest to strefa, gdzie zawahanie się, kto ma bronić, spowoduje brak skutecznego przyjęcia. Warto również dodać, że piłka znajdująca się blisko antenki powinna zostać uderzona po prostej. Nie można jednak zapominać, że każda sytuacja jest inna i należy podejmować adekwatne decyzje, zamiast kierować się sztywnymi schematami.