Upadek z konia – jak spadać, by nie zrobić sobie krzywdy?

Wielu początkujących jeźdźców ma podczas pierwszych lekcji jedną obawę – upadek z konia. Nie da się ukryć, że spadanie z konia to element jeździectwa, który na stałe wpisany jest w tę dyscyplinę sportu. Obawy młodych adeptów nie są więc nieuzasadnione.

Najczęściej spadnięcie z końskiego grzbietu kończy się na kilku siniakach i otarciach. Zdarzają się jednak sytuacje, w których dochodzi do znacznie poważniejszych kontuzji. Co takiego może nam się stać po spadnięciu z siodła? Najniebezpieczniejsze są urazy kręgosłupa po upadku z konia na plecy, czy też urazy głowy. Obrażenia mogą dotyczyć także złamania kości, skręcenia stawów czy uszkodzeń narządów wewnętrznych, gdy podczas upadku zostaniemy na przykład dodatkowo poturbowani przez spłoszone zwierzę.

Do upadku podczas jazdy konnej może dojść z wielu powodów. Może to być wynikiem temperamentu konia bądź tego, że się czegoś przestraszył. Dużo też zależy od umiejętności jeździeckich – niewielkie doświadczenie w jeździe konnej może zwiększyć ryzyko upadku.

Jeździec zwykle wie, kiedy upadek jest nieuchronny. Ma wówczas niewiele czasu na reakcję. Warto w tym momencie spróbować rozluźnić ciało – spięte mięśnie mogą spotęgować możliwość złamań. Należy także wysunąć stopy ze strzemion i zsunąć jak najbezpieczniej z siodła. Warto także popuścić wodze. Zapobiegnie to zaplątaniu się w nie, dzięki czemu koń w panice nie pociągnie jeźdźca za sobą. Spadając, najlepiej zwinąć się w kulkę i przeturlać po podłożu.

Co zrobić, gdy już wylądujesz na ziemi? Po pierwsze oceń, czy nic Ci się nie stało. W przypływie adrenaliny nie wszystko możesz zauważyć od razu, warto więc poprosić o pomoc innych jeźdźców. Jeżeli odczuwasz ból, nie bagatelizuj go i nie podnoś się od razu – może to pogorszyć stan Twojego zdrowia. Konieczne może być udzielenie pierwszej pomocy – ewentualne krwawienia należy zatamować, złamane kości unieruchomić i koniecznie wezwać lekarza.

Dobrą praktyką jest zgłoszenie się przy najbliższej okazji do lekarza, nawet jeżeli nic nam się nie stało na pierwszy rzut oka. Upadek z konia może skończyć się wstrząśnieniem mózgu, które nie zawsze daje o sobie znać od razu. Może objawiać się mdłościami, zawrotami głowy, a czasem nawet utratą przytomności.

Niektórym jeźdźcom, którzy poznali smak pierwszego upadku, trudno jest przełamać lęk i z powrotem zasiąść na końskim grzbiecie. Co zrobić, by ten lęk przezwyciężyć? Warto przeanalizować, co było powodem poprzedniego upadku, by nie powtórzył się w przyszłości. Być może wina leży w większym stopniu po stronie jeźdźca – wówczas najważniejsze będzie trenowanie i udoskonalenie podstaw takich jak na przykład dosiad.

Warto też porozmawiać z jeźdźcami o nieco większym doświadczeniu. To nie tylko pozwoli wyeliminować błędy, ale na pewno podniesie nas na duchu i doda nieco odwagi i wiary w siebie. W końcu to na błędach najwięcej się uczymy. Pomocne może być także nawiązanie na nowo więzi z koniem. Obustronne zaufanie i dobry kontakt pozwoli na lepszą komunikację między zwierzęciem a człowiekiem. W przerwie od jazdy warto utrzymywać swoją sprawność fizyczną na dobrym poziomie, by móc wrócić do treningów, gdy już tylko uznamy, że jesteśmy na to gotowi.

Upadek z konia na pewno nie należy do przyjemności, ale stanowi nieodłączną część tego sportu. Warto zadbać o prawidłową technikę jazdy oraz dobór dopasowanego sprzętu jeździeckiego i elementów ochronnych. Pamiętaj, że trening czyni mistrza, nie zrażaj się więc przy pierwszym upadku!