Wiązanie węzłów: poradnik wspinaczkowy - jak wiązać liny do wspinaczki, jak zawiązać węzeł na końcu liny

Umiejętne zawiązywanie węzłów na linie to niezwykle istotny element wspinania się zarówno w terenie jak i na ściance. Nic dziwnego, że uczą tego na wszystkich profesjonalnych kursach dla przyszłych wspinaczy. Każdy zwolennik tego sportu powinien wiedzieć, jak prawidłowo wiązać linę do uprzęży, jak zabezpieczyć się przed upadkiem i jak połączyć ze sobą dwie różne liny. Poprawność wykonania danego węzła jest niezwykle istotna. Błąd może kosztować nas zdrowie lub w skrajnych przypadkach nawet życie. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak wiązać liny, aby zagwarantować bezpieczeństwo sobie i pozostałym uczestnikom wspinaczki, mamy dobrą wiadomość. Przeczytasz o tym w dalszej części poradnika. W tej skupimy się na podstawowych zasadach zawiązywania węzłów. Zaczniemy od tego, że każdy węzeł stopniowo osłabia linę. Z tego powodu należy pamiętać o tym, żeby wykonywać je tylko i wyłącznie wtedy, gdy jest to konieczne. Jeśli będzie ona poddawana ciągłemu wiązaniu, po krótkim czasie będzie trzeba ją po prostu wymienić. Drugą istotną sprawą jest to, że trzeba mieć na uwadze pozostawienie odpowiedniego zapasu na końcu liny. Końcówka, która wychodzi z węzła wolno, powinna mieć długość dziesięć razy większą niż wynosi średnica liny. Ostatnią podstawową informacją, którą należy mieć w głowie przez cały czas, jest to, że podczas zawiązywania pętli, trzeba zachować pełne skupienie. Każdy, nawet drobny błąd, może być tragiczny w skutkach. Wiążąc linę, trzeba więc skupić się tylko i wyłącznie na tej jednej czynności.

Jak wspomnieliśmy wyżej, różne węzły pełnią w trakcie wspinania różne role. Należy więc znać takie, które służą do:

- wiązania liny z uprzężą (podwójna ósemka, skrajny tatrzański),

- wiązania na końcu liny (zderzakowy pojedynczy),

- łączenia ze sobą dwóch lin o różnej grubości (zderzakowy podwójny),

- łączenia ze sobą dwóch lin o tej samej grubości (kluczka),

- autoasekuracji (wyblinka),

- asekuracyji (półwyblinka),

- zjazdu (bloker).

Jak w poprawny sposób zawiązać każdy z nich? Na co warto zwrócić uwagę podczas wiązania? O tym przeczytasz w dalszej części tego poradnika.

Jak wiązać linę do uprzęży w sposób prawidłowy? Najlepiej z zastosowaniem tak zwanej podwójnej ósemki. Należy zwrócić uwagę, aby utworzyć ten "supeł" w sposób niezwykle staranny. Każdy detal ma bowiem znaczenie. Poprawność jego zawiązania wpływa na bezpieczeństwo, dlatego trzeba zwrócić uwagę na jego poszczególne odcinki. Nie mogą być one poskręcane. Przed rozpoczęciem wspinaczki, należy dokładnie przyjrzeć się linie i upewnić, że jest ona odpowiednio przygotowana. Nie będziemy opisywać tutaj sposobu przeplatania liny, ponieważ słowny opis nie oddaje tak naprawdę wszystkiego. Najlepiej więc skorzystać w tym celu z dostępnych w internecie tutoriali.

Alternatywą dla podwójnej ósemki jest węzeł ratowniczy, zwany w naszym kraju węzłem skrajnym tatrzańskim. Dla bezpieczeństwa należy zakończyć go supłem, czyli półsztykiem. W przeciwnym razie, nie będzie można obciążać go w trzech kierunkach. Nie będzie więc możliwe wpinanie autoasekuracji w pętelkę, która utworzyła się podczas powstawania skrajnego tatrzańskiego. Może to bowiem skończyć się tym, że węzeł ratowniczy po prostu się rozsunie. Zanim zastosuje się ten sposób zawiązywania linki, należy pamiętać, że może on być problematyczny w przypadku śliskiej liny (a bywa ona taka, gdy jest nowa). Jeżeli więc jesteś posiadaczem/posiadaczką nowiutkiej linki, wybierz podwójną ósemkę.

Brak węzła zderzakowego pojedynczego na końcu liny jest częstą przyczyną wypadków wśród wspinaczy. Dlaczego tak się dzieje? Wyobraź sobie pewną sytuację. Asekurujący Cię partner opuszcza Cię na dół. Obserwuje Ciebie, przyrządy wspinaczkowe i kontroluje linę (upewnia się czy nie ulega ona skręceniu). W trakcie opuszczania okazuje się, że lina jest nieco krótsza niż droga, którą pokonałeś/pokonałaś wchodząc do góry. W tym momencie wylatuje ona z przyrządu a Ty spadasz na ziemię. Oczywiście jest to sytuacja hipotetyczna. Lina jest zazwyczaj dłuższa niż droga, ale mimo wszystko zawsze należy pamiętać o tym, że oba końce należy zabezpieczyć stosownymi węzłami. Może bowiem przytrafić się taka sytuacja, w której z jakiegoś powodu, asekurujący Cię partner wypuści z rąk całą linę. Za pomocą węzła na końcówce liny, zabezpieczasz się przed niebezpiecznym upadkiem.

Opisaliśmy już, które węzły stosuje się do wiązania uprzęży i które służą do zabezpieczania wolnego końca liny. Pisząc o wspinaniu się, nie możemy nie wspomnieć o węźle zderzakowym podwójnym, który stosuje się do przywiązywania do siebie dwóch linek o różnej grubości. Niektórzy stosują go także do połączenia linek do zjazdu, ale powoli odchodzi się od tej metody na rzecz kluczki. Rzadziej klinuje się ona bowiem w skale, co jest niezwykle istotne podczas wspinaczki skałkowej. W pewnych warunkach jedne węzełki sprawdzają się znacznie lepiej niż inne.

Osoba, która prowadzi wyciąg, powinna korzystać z półwyblinki do asekuracji. Oczywiście, można również używać go do asekurowania osoby z dołu. Bez względu na to, którą osobą jesteś, warto zapamiętać sposób zawiązywania półwyblinki. Jest bowiem jeszcze trzeci sposób jej wykorzystania. Węzeł ten sprawdzi się także w sytuacji, w której przyrząd do zjazdu z jakiegoś powodu nie może zostać użyty. Jeżeli karabinek HMS połączy się z półwyblinką, zjazd może odbyć się bez przyrządu.

Ukończenie wielowyciągowej drogi wymaga zastosowania jednego z węzłów. Jakiego? Najlepiej tak zwanego blokera. Do spółki z przyrządem, gwarantuje bezpieczeństwo podczas zjazdu. Poza tym, można używać go także do ratownictwa oraz do podchodzenia na lince. Nawet pod obciążeniem, bloker można bez problemu przesuwać, co jest jego niepodważalną zaletą. Do zjazdu należy przygotować rep, który na końcach związany jest kluczką. Pętelka, która jest wolna, wraz z końcówką, powinna być połączona z zakręcanym karabinkiem.

Wyposażenie wspinaczkowe, w tym kaski, liny i przyrządy wspinaczkowe, znajdziesz w sklepach Decathlon i sklepie internetowym decathlon.pl.