Naderwany mięsień – objawy i leczenie naderwanego mięśnia

Naderwanie mięśnia to bolesna, ale na szczęście wyleczalna kontuzja. Można ją zaliczyć do grupy najbardziej znanych urazów mięśniowych. Dochodzi do niego, gdy zerwaniu ulega więcej niż 5% włókien budujących daną strukturę. Przyczyną może być gwałtowny ruch podczas treningu czy ekstremalnego wysiłku fizycznego.

O naderwaniu mięśnia poinformuje Cię ostry, kłujący ból w miejscu kontuzji. Następnie pojawi się tam stan zapalny – ból nadal będzie się utrzymywał, przy czym szybko dojdzie do niego obrzęk. Miejsce urazu będzie tkliwe i możesz mieć trudność z dotknięciem go, aby nie sprawić sobie jeszcze więcej bólu. Niekiedy w miejscu naderwania mięśnia pojawi się siniak – niewielki krwiak, powstały na skutek wynaczynienia krwi do tkanki podskórnej.

Jeśli zaczynasz trening bez rozgrzewki, narażasz się na kontuzje, w tym na naderwanie mięśni. Dlatego tak ważna jest między innymi rozgrzewka przed bieganiem oraz rozciąganie po. Intensywny wysiłek przy nierozgrzanych włóknach mięśniowych to duże ryzyko. Brak regularnej aktywności fizycznej także jest niebezpieczny, ponieważ wystarczy, że będziesz musiał przenieść coś ciężkiego lub zmotywować się do większego wysiłku i już możesz nabawić się problemów.

Należy uważać również na przeciążenia mięśni podczas treningów siłowych, ponieważ dużą ilość kontuzji tego typu generuje przetrenowanie i przeholowanie z ciężarami. Uważać muszą też wielbiciele sportów drużynowych, ponieważ w ich przypadku bardzo ryzykowne okazują się nerwowe, nagłe ruchy, czyli po prostu zrywy do piłki czy przeciwnika. Przyczyną naderwania mięśnia może być również uderzenie w napięty mięsień, dzieje się tak na przykład w piłce nożnej. 

Nadwyrężony nadgarstek tenisisty czy pięściarza może dać się mocno we znaki i wykluczyć go z każdej aktywności ruchowej na kilka tygodni. Urazy przeciążeniowe u biegaczy to zazwyczaj urazy nóg, które skutecznie mogą osłabić motywację do biegania. W takich sytuacjach leki przeciwbólowe nie są rozwiązaniem niezależnie, czy to zawody, czy trening. 

Przede wszystkim najważniejszą reakcją powinno być zejście z boiska, ścieżki biegowej lub po prostu przerwanie treningu. Sam uraz dobrze jest dokładnie obejrzeć, szczególnie jeśli kontuzja powstała w wyniku upadku. Trzeba też zadbać o to, aby obrzęk był jak najmniejszy i nie pojawił się krwiak. Samej kończyny nie należy usztywniać, ale ułożenie jej w ten sposób, aby ułatwić z niej odpływ krwi, jest mile widziane. Czy lepiej zerwany (bądź naciągnięty) mięsień chłodzić czy rozgrzewać? Otóż miejsce urazu należy chłodzić. Do bolącego miejsca najlepiej przyłożyć zimny okład, zabezpieczając wcześniej skórę warstwą cienkiego materiału. W ten sposób zmniejszysz obrzęk oraz zapobiegniesz rozprzestrzenianiu się objawów stanu zapalnego. Oprócz okładu można zastosować również maści kojąco-przeciwbólowe. Popularne są wyroby z arniki na tego typu urazy.

Podstawą jest również wizyta u lekarza w celu określania zakresu urazu. Jaki lekarz będzie specjalistą w przypadku naderwania mięśnia? Przede wszystkim należy udać się do ortopedy. To osoba specjalizująca się w urazach. Warto zrobić to, chociażby dla skontrolowania pozostałych obszarów wokół naderwanego mięśnia. Często wykorzystywane badania to rezonans magnetyczny oraz USG, na które kieruje specjalista. Lekarz po zapoznaniu się z USG może zalecić odpowiednie środki przeciwzapalne.

Jeśli uraz nie jest poważny, to w ciągu doby dolegliwości zaczną mijać. Nie oznacza to jednak, że można je zignorować. Jednym ze sposobów na trenowanie w czasie leczenia urazu jest pływanie, które odciąża stawy podczas wysiłku. Po lekkim nadwyrężeniu mięśni należy odczekać kilka dni, żeby organizm miał szansę się w pełni zregenerować. W przypadku naderwania ścięgna czas ten może się wydłużyć do kilku tygodni. Podczas treningów konieczne mogą być stabilizatory.

W przypadku naderwania mięśnia dwugłowego uda lub mięśnia brzuchatego łydki w długofalowym leczeniu konieczna jest kompleksowa rehabilitacja. Tutaj duże znaczenie ma fizjoterapia, która ma pozwolić na ponowne aktywowanie uszkodzonych tkanek po okresie unieruchomienia. Przerwanie tego procesu lub zrezygnowanie z niego całkowicie może spowodować, że nastąpi znaczne uszkodzenie mięśnia w późniejszym czasie. Kończyny powinny pracować i jednocześnie się regenerować. Podczas rehabilitacji stosuje się między innymi kinesiotaping, masaże tkanek miękkich, laseroterapie, krioterapie, magnetotarapie.

Naderwanie mięśnia widnieje na drugim miejscu w hierarchii kontuzji mięśniowych. Skala zjawiska jest o wiele większa niż w przypadku naciągnięcia mięśnia, choć mechanizm powstawania jest bardzo podobny. W celu uniknięcia tego typu kontuzji konieczna jest rozgrzewka poprzedzająca trening. Zasada jest prosta - rozgrzany mięsień może więcej, ma tym samym większe szanse na wyjście z opresji bez szwanku, lub tylko z naciągnięciem. W przypadku naderwania mięśnia najlepiej zrezygnować na pewien czas z intensywnych treningów i skupić się na zdrowiu swoich kończyn, aby w przyszłości osiągać sukcesy.