Urazy, przeciążenia stawów i inne kontuzje w padlu - objawy, przyczyny, zapobieganie

Znane powiedzenie mówi, że sport to zdrowie. Jest w nim sporo prawdy, ponieważ każda aktywność fizyczna niesie za sobą wiele korzyści dla zdrowia. Zawsze jest jednak druga strona medalu, czyli wspomniane urazy i kontuzje. Większość typowych problemów zdrowotnych u zawodników padla jest efektem różnych zaniedbań, do których możemy zaliczyć:

- nieprawidłową rozgrzewkę lub jej brak;
- nieprawidłową technikę uderzeń;
- niewłaściwe poruszanie się po korcie;
- źle dobrany sprzęt (najczęściej zbyt ciężka rakieta);
- gra w obuwiu niedostosowanym do nawierzchni;
- zbyt duża intensywność treningów lub meczów w stosunku do czasu na regenerację.

Lista przyczyn urazów i kontuzji u profesjonalnych zawodników padla jest tak samo długa, jak lista problemów zdrowotnych amatorów tego sportu. Wprawdzie na poziomie amatorskim obciążenia są dużo mniejsze w porównaniu do  zawodowych graczy, ale ze względu na różnice pod względem regeneracji, suplementacji, prewencyjnych działań wpływających na stan zdrowia oraz samej opieki zdrowotnej, amatorzy są w dużym stopniu narażeni na kontuzje. Sportowcy wyczynowi mają duże obciążenia, ale zazwyczaj dba o nich cały sztab ludzi, który na bieżąco monitoruje ich stan zdrowia. Poza tym zawodowcy funkcjonują na podstawie indywidualnie stworzonego planu – treningowego, przedmeczowego czy pomeczowego.

Podczas gry w padla można doznać urazu praktycznie w każdym miejscu ciała. Jest jednak co najmniej kilka typowych urazów, z którymi zmagają się osoby grające w padla. Są to:

- łokieć tenisisty – to tak naprawdę stan zapalny nadkłykcia bocznego kości ramiennej. To uraz kojarzony głównie w grą w tenisa. Szacuje się, że około połowa wszystkich osób grających w tenisa podczas swojej przygody z tą dyscypliną miała problem z łokciem tenisisty. Jednak ryzyko jej odniesienia wśród graczy padla jest również bardzo duże. Dolegliwość ta powstaje zazwyczaj na skutek zbyt dużych obciążeń i braku równowagi w stosunku do procesów regeneracyjnych;

- zespół bolesnego barku – może mieć różne przyczyny – począwszy od źle wykonywanych ćwiczeń, przez zbyt gwałtowne ruchy aż po kwestie przeciążeniowe. Osoby zmagające się z zespołem bolesnego barku narzekają nie tylko na ból w okolicach barku, ale również na upośledzenie jego ruchomości;

- kolano skoczka – jest to uraz przeciążeniowy ścięgna więzadła rzepki. Główną przyczyną powstawania są czynniki mechaniczne, które powodują przeciążenie. Co ciekawe, do powstawania dolegliwości związanych z kolanem skoczka mogą też przyczyniać się napięcia w obrębie jamy brzusznej. Charakterystycznym objawem kolana skoczka jest bolesność w przedniej lub dolnej części stawu kolanowego. Ból nasila się podczas robienia przysiadów oraz podczas podskoków;

- kolano biegacza – czyli tzw. zespół biodrowo-piszczelowy. Jest to stan przeciążeniowy w paśmie biodrowo-piszczelowym, które objawia się dolegliwościami bólowymi w bocznym przedziale stawu (często ostrymi, kłującymi) tuż po aktywności fizycznej;

- uraz stawu skokowego – w przypadku osób uprawiających padla najczęściej chodzi o skręcenie stawu skokowego. Może mieć to miejsce w wyniku nieprawidłowego ułożenia stopy czy złego przełożenia ciężaru ciała. Poza bólem tego typu urazy stawów cechują się obrzękiem i zaczerwienieniem.

Zawsze lepiej zapobiegać powstawaniu urazów czy kontuzji niż je leczyć. Mając to na względzie, warto wiedzieć, jak należy postępować, aby zminimalizować ryzyko ich występowania. Zacznijmy od tego, że każda kontuzja jest poprzedzona urazem. Jak podkreśla wielu fizjoterapeutów, sportowcy-amatorzy muszą słuchać swojego ciała. W praktyce oznacza to nic innego, jak możliwie szybkie reagowanie na sygnały wysyłane przez organizm, które świadczą o rozpoczynających się problemach. Początkowo zazwyczaj są to lekkie dolegliwości bólowe. W tej fazie nie muszą one nawet ograniczać ruchów czy powodować dyskomfortu, ale na przykład dawać się we znaki po zakończonym treningu czy meczu. To niestety sprawia, że te sygnały często są bagatelizowane, a to z kolei może prowadzić do pogłębienia się urazu i powstania poważnej kontuzji.

Jednym z najprostszych sposobów na zminimalizowanie ryzyka powstania urazu czy kontuzji jest odpowiednie przygotowanie się do gry w padla. Trzeba pamiętać, że jest to dynamiczna dyscyplina, w której królują krótkie, lecz szybkie biegi, zrywy, wyhamowania, skręty tułowia i częste ruchy rękami. Z tego względu przed rozpoczęciem przygody z padlem warto zadbać o ogólną sprawność fizyczną. Jeśli pod tym względem wszystko jest w porządku, można stworzyć krótką listę działań poprzedzających grę w padla, które zmniejszą ryzyko odniesienia kontuzji. Powinny się na niej znaleźć:

- rozgrzewka i rozciąganie – należy rozgrzewać i rozciągać nie tylko główne mięśnie funkcyjne, ale również inne partie ciała. Prawidłowa rozgrzewka przed grą w padla powinna trwać od 10 do 15 minut;

- dobór intensywności – stanowi największe wyzwanie podczas gry bez instruktora lub trenera. Wówczas o intensywność trzeba zadbać samemu. Najważniejsze to nie przesadzić i dostosować intensywność do cyklu treningowego/meczowego;

- rozciąganie po treningu – powinno być wykonywane bezpośrednio po zakończonej aktywności na korcie i trwać około 10 minut. W tym czasie stretching powinien obejmować wszystkie grupy mięśni. Dzięki rozciąganiu statycznemu możliwe jest szybkie przywrócenie elastyczności i równowagi mięśni;

- szybkie reagowanie na urazy – jak już wspomniano, to bagatelizowane drobne urazy często prowadzą do poważniejszych kontuzji. Dlatego odczuwając nawet niewielkie dolegliwości bólowe, warto sprawdzić, jaka jest ich przyczyna. Najlepiej udać się na wizytę do lekarza lub fizjoterapeuty. W razie potrzeby warto korzystać również z różnego rodzaju stabilizatorów i opasek elastycznych, które poprzez usztywnienie podtrzymują stawy konkretnych partii ciała i wspierają pracę mięśni. Przykładowo mając problemy z łokciem można wybrać stabilizatory na łokieć, np. opaskę Body Sculpture BNS 004. Do wzmocnienia innych stawów przeznaczone są stabilizatory kolan czy stabilizatory nadgarstków.