Od jakiego wieku można w ogóle ćwiczyć?
Aktywność fizyczna ma znacznie w każdym wieku, także w przypadku osób młodych. Treningi poprawiają nie tylko samopoczucie, ale także ogólną sprawność, funkcje poznawcze, wspierają kondycję psychiczną i redukują uczucie znużenia. Zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia w kontekście dzieci i młodzieży (5-18 lat) mówią o konieczności wprowadzenia do trybu życia ok. 60-minutowej aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności.
Niestety, nadal powszechnie w społeczeństwie funkcjonuje teoria, według której osoby młode powinny unikać treningów siłowych ze względu na częstsze występowanie kontuzji czy wręcz zahamowanie wzrostu. Tymczasem aktywność nie musi od razu oznaczać treningu na siłowni, a nawet one często pojawiają się już w czasie zajęć szkolnych.
W okresie dojrzewania można i powinno się wykonywać ćwiczenia różnego typu, a kluczem do wsparcia własnego ciała jest odpowiednie planowanie i kontrola techniki treningów. Dzięki temu skutki różnego typu aktywności mogą być zauważalne już przy umiarkowanej intensywności treningów.
Trening oporowy (z obciążeniem lub bez) wspiera budowanie masy mięśniowej i poprawia mineralizację kości, co jest potwierdzone naukowo. Już ten fakt przeczy teorii o zwiększonej częstości kontuzji wśród dzieci młodzieży decydujących się na aktywność siłową. Wiele badań dowodzi także, że wyciskanie hantli na siłowni dla osób niepełnoletnich często jest bardziej atrakcyjną formą aktywności fizycznej niż na przykład bieganie czy inną formą treningu aerobowego.