Trasy rowerowe w Bieszczadach

Zanim zaczniesz się zastanawiać, gdzie w Bieszczady na rower warto się wybrać, na początek zawsze trzeba sprawdzić opcje związane ze sprzętem. Warto postawić na:

– rower MTB – to podstawa w górach, świetnie sprawdza się podczas podjazdów na wzniesienia. Nieco szersze opony, rozsądna amortyzacja i wytrzymała konstrukcja – wybierając się w Bieszczady, trasy rowerowe MTB nie będą wówczas tak męczące;

– rower trekingowy – w Bieszczadach sporo dróg prowadzi asfaltem lub nawierzchnią szutrową. Jeśli w planach jest wycieczka krajoznawcza z prawdziwego zdarzenia, to i przestrzeń na bagaż się przyda;

– rower górski z napędem elektrycznym – co prawda z pozoru ładowanie baterii może się wydawać czymś nieosiągalnym – to przecież Bieszczady – lecz baza pensjonatów ze swobodnym dostępem do gniazdek elektrycznych jest tutaj naprawdę dobrze rozbudowana.

Mając sprzęt, potrzebujesz już tylko planu. Ten z kolei można skonstruować dość optymalnie pod siebie, bo Bieszczadzkie drogi na jednoślady, promowane hasłem „Zielony rower", da się przejechać na wiele różnych sposobów. Sekret tkwi w omijaniu największych skupisk turystów i skupieniu się na pięknych widokach – a tych nie brakuje!

Warto zdawać sobie sprawę z tego, że choć góry same w sobie nie są zbyt wysokie, to wyjazd rowerem w Bieszczady i pięcie się po zboczach nie jest dobrym pomysłem, gdy na jednośladzie nie jeździ się zbyt często. Tutaj minimum kondycji ma znaczenie, a lekkie doświadczenie zdobyte na gruntowych drogach również zaowocuje pewnością siebie. Jednym słowem – przed wyjazdem, dobrze jest chwilę potrenować, na przykład na trenażerze. Dzięki temu przejazd przez Bieszczadzki Park Narodowy oraz takie miejscowości jak Lutowiska, Ustrzyki Dolne, Jaworzec, Zagórz czy Medzilaborce będzie samą przyjemnością!

Ta droga biegnie wzdłuż Sanu i ma dość długi podjazd pod górę, choć na szczęście niezbyt stromy. Wśród atrakcji dla rowerzystów warto wymienić między innymi cmentarz wojenny, Kaplicę Miłosierdzia Bożego Na Gruszce oraz piękny widok na Czaszyn i Brzozowiec. W Tarnawie Górnej można zwiedzić ruiny cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej oraz kościoła. Długość tej bieszczadzkiej ścieżki to 16 km w obie strony.

Ta pętla ma 29 kilometrów i pozwala zobaczyć zaporę nad bieszczadzkim jeziorem Solińskim, Kamieniołom w Bóbrce czy ruiny dworu w Uhercach Mineralnych. Będąc tam, warto też zerknąć na miniatury cerkiewek oraz źródło w Zwierzyniu. Krótki wypoczynek warto też zrobić na zaporze w Myczkowicach. 

Ta trasa ma 29 kilometrów i umożliwia odkrywanie wielu atrakcji. Wśród nich warto wymienić cerkiew i kościół w Myczkowie, Muzeum Bojków czy Dzwonnicę parawanową w Wołkowyi. Nie brakuje też Panoramy z Wierchów. 

W miejscowości Rajskie San wpada do Zalewu Solińskiego. Po drodze można zobaczyć rezerwat przyrody „Krywe", z tarasem widokowym nad potokiem. Dużo tutaj ciekawych zabytków, takich jak ruiny czy cmentarze. Ta bieszczadzka ścieżka ma sporo walorów widokowych i krajoznawczych, gdyż prowadzi doliną Sanu.

Na tej drodze, która ma 22 kilometry, można zobaczyć Pokazową Zagrodę Żubrów czy wystawę przyrodniczą w Centrum Promocji Leśnictwa. Do tego też warto sprawdzić Plenerowe Muzeum Wypału Węgla Drzewnego. 

Ta trasa prowadzi przez Dwernik i ma 23 kilometry. Można tu obejrzeć Chmiel, czyli dawną cerkiew, jak i progi skalne na Nasiczańskim potoku. Mija się także takie miejscowości jak Sękowiec, Naciczne i Przełęcz Przysłup Caryński.

Zapętlona droga z Wołkowyj, prowadząca przez Górzankę, Tyskową, Przełęcz Hyrcza, Łopienkę, Polanki, Terkę i Bukowiec, oferuje przepiękne widoki oraz masę atrakcji. W miejscowości Łopienka możesz obejrzeć Cerkiew, a w Terce – dzwonnicę parawanową. Do też warto sprawdzić Kapliczkę Szczęśliwego Powrotu. 

Jednodniowa, pięciogodzinna droga Sine Wiry na blisko 35 kilometrów. Pierwsza jego część, biegnąca od Cisnej w kierunku do Woli Michowej, przez Majdan i Maniów, poprowadzona jest asfaltem. W samej Woli należy obrać kurs na niebieski szlak, aż do Przełęczy Żebrak. Tutaj również droga jest asfaltowa, niezbyt często uczęszczana przez samochody. Ponadto podjazdy i zjazdy nie są zbyt wymagające, więc wybierając ten obszar w malowniczym terenie, jakim są Bieszczady, trasy rowerowe z dziećmi również powinny być przyjemne.

Mniej więcej w połowie przełęczy, tuż przed wiatą, należy skręcić w prawo. W tym miejscu zaczyna się „prawdziwa” droga, z poziomem trudności o kilka pięter wyżej. Przede wszystkim trzeba dobrej kondycji fizycznej na taką wycieczkę rowerową. W trakcie drogi będziesz jechać wzdłuż Solinki i zobaczysz dawny kamieniołom. Będziesz też poruszać się piękną doliną. Do tego też można zejść w rezerwacie nad rzekę Wetlinę i zobaczyć jej całkiem ładny przełom. 

Jednym z trików podanych na wstępie jest to, żeby tak wybierać trasy w Bieszczadach, aby maksymalnie poczuć magię swobody i siłę przyciągania nieskazitelnej natury tych gór i okolicznych miejscowości – w skrócie rzecz ujmując, omijać tłumy turystów. Przy okazji można poszukać przygody, a ta z pełną mocą łączy się ze szlakiem rowerowym o oznaczeniu R-63.

Droga wojaka Szwejka ma około 100 kilometrów długości i nie jest bardzo mocno wymagający pod względem kondycyjnym, chociaż zdarzają się naprawdę trudne podjazdy. Jadąc, trzeba trzymać się oznaczeń o kolorze czarno-żółtym, dokładnie takim, jakie są kojarzone z Habsburgami. Na trasie umieszczono kilka tablic informacyjnych, w tym zawierających ciekawe i humorystyczne hasła.

Dwudniowa wycieczka, w większości drogami asfaltowymi i szutrowymi, na 76 kilometrów. Co ciekawe, trasa w tym regionie jest jak klocki Lego – można ją dowolnie przebudować, np. dodając Hoczew i Tarnawę Górną, a tym samym wydłużając ją do ponad 100 kilometrów. Jednak od początku – ten tym razem ustalony jest w miejscowości Rzepedź. Polecaną opcją jest kierunek Smolnik, z solidnym odcinkiem leśnym. Ta trasa prowadzi aż do Maniowa, gdzie trzeba odbić w prawo. Dalej droga jest jeszcze spokojniejsza i prowadzi do Balnicy, a następnie do wsi Solinka i Cisnej.

Po przystanku następuje kolejne odbicie w lewo, przez Wielką Pętlę Bieszczadzką, w kierunku na wsie Łubne i Bystre. Kolejny, istotny skręt w lewo jest tuż przed kapliczką Przemienienia Pańskiego w Mchawie. Stąd droga prowadzi do Kalnicy, a z niej – do Rzepedzi.

Czy dobrze jest pojechać z rowerem w Bieszczady? Bez dwóch zdań! Wcale nie trzeba korzystać z najtrudniejszych tras i szlaków obleganych przez turystów, aby zaznać satysfakcji z przemieszczania się na dwóch kółkach, a także podziwiania niesamowitych widoków, zupełnie przy okazji. Przy tym Bieszczady są na tyle specyficzne, poniekąd dziewicze i spokojne, że każdy znajdzie tu chwilę wytchnienia. Nawet wtedy, gdy ścieżki biegną wzdłuż tras asfaltowych.