Jak zdobyć szczyt K2? O trudnym ośmiotysięczniku Karakorum

Ma specyficzne położenie. Wielu marzy o zdobyciu K2 – gdzie jest? Należy do łańcucha górskiego, który znajduje się na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin. Mowa tutaj o Karakorum, czyli drugim na ziemi paśmie pod względem wysokości. Jego góry położone są w obszarze węzłowym, który łączy imponujące łańcuchy azjatyckie, czyli Himalaje, Hindukusz, Kunlun, Pamir.

Natomiast K2 leży dokładnie na granicy Chin i Pakistanu. Znajduje się w części Baltoro Muztagh, które należy do Wielkiego Pasma Karakorum. Jeśli chodzi o przynależność terytorialną szczytu, związane są z nią spore kontrowersje. Natomiast za oficjalnego administratora K2 uważany jest Pakistan.

K2 to drugi co do wysokości szczyt Ziemi. Za jego wysokość uważa się powszechnie znane 8611 m n.p.m. Jednak warto wiedzieć, że w 2014 roku górska ekspedycja włosko-pakistańska dokonała ponownych pomiarów za pomocą nawigacji satelitarnej. Wysokość K2 okazała się wówczas nieco mniejsza, ponieważ wyniosła dokładnie 8609,02 m n.p.m.

Skąd wzięła się dosyć nietypowa nazwa K2? Wiąże się z pomiarami geodezyjnymi, w wyniku których kolejno ponumerowano szczyty. Dokonał tego brytyjski badacz Thomas George Montgomerie. Na sąsiadujące K1 mówi się obecnie Maszerbrum (7821 m n.p.m.). K2 również jest znane pod innymi nazwami – Czogori, Godwin Austen, Dapsang, Lamba Pahar, Savage Mountain, Szczyt Cesarzewicza Mikołaja – jednak żadna z nich nie przyjęła się tak jak aktualna i najbardziej znana.

To, że K2 jest uważany za najtrudniejszy ośmiotysięcznik z wszystkich 14, wynika z kilku czynników. Nie chodzi wyłącznie o fakt, że stanowi drugi co do wysokości szczyt świata, choć z tym oczywiście wiąże się większość trudności. Na K2 panują ekstremalne warunki pogodowe, a w najwyższych partiach należy spodziewać się technicznych wyzwań.

Z uwagi na to, jeszcze kilka lat wstecz prawie co czwarta osoba usiłująca zdobyć szczyt ponosiła śmierć. Zginęło tam aż 80 wspinaczy. Obecnie agencje wysokogórskie starają się zapewnić dobre warunki poprzez zakładanie lin poręczowych.

Pierwsze zimowe wejście na K2 udało się dopiero w styczniu 2021 roku. Dokonała tego dziesięcioosobowa grupa Nepalczyków, przy czym jeden z nich – Nirmal Purja nie korzystał ze wspomagania tlenem. Do tego czasu, szczyt był ostatnim ośmiotysięcznikiem, który nie został zdobyty zimą.

Polacy również znaleźli swoje miejsce wśród wspinaczy pionierskich wyczynów związanych z atakami szczytowymi K2. Pierwszą Europejką oraz Polką, która weszła na sam wierzchołek, została Wanda Rutkiewicz w 1986 roku.

Jednak zanim polscy himalaiści dotarli na szczyt, przetarli inne, imponujące „szlaki”. W 1987 roku podjęto się pierwszej próby zdobycia szczytu zimą. Ekspedycja pod okiem Andrzeja Zawady spróbowała sił początkiem marca. Jednak warunki okazały się zbyt trudne. Wówczas najwyżej dotarli Leszek Cichy i Krzysztof Wielicki, zakładając obóz na 7300 m n.p.m.

Co więcej, w trakcie tej wyprawy Maciej Berbeka stał się pierwszym człowiekiem w historii, który przekroczył 8000 metrów wysokości zimą w Karakorum. Dokonał tego, docierając na przedwierzchołek Broad Peaku.

Przez kolejne lata trwały kolejne próby zdobycia szczytu zimą. Jednak podczas każdej z nich K2 pozostawało nieugięte dla Polaków. Trud zadali sobie między innymi: Denis Urubko i Marcin Kaczkan (2002 rok, 7650 m), Adam Bielecki i Janusz Gołąb (2017 rok, ok. 7400 m).

Natomiast polskie wyprawy w warunkach niezimowych zapewniły sukces dotąd 19 osobom. Warto wspomnieć jeszcze, że w 2018 roku miał miejsce pierwszy w historii zjazd na nartach z K2. Dokonał tego Andrzej Bargiel.

Lista osób decydujących na wejście na szczyt stale się powiększa. Organizowane są specjalne wyprawy dla zainteresowanych pod kierownictwem doświadczonych himalaistów. Zdobycie K2 wydaje się przez to bardziej przystępne. Natomiast nadal należy pamiętać o tym, że mowa o wyjątkowo wymagającym wyzwaniu – nie tylko pod względem fizycznym, ale także psychicznym. Kłopotów przysparzają zarówno zimowe wejścia na K2, jak i te w pozornie „przyjaznych” warunkach.

Rozległa góra kryje w sobie niespodzianki, których przezwyciężenie wiąże się choćby z koncentracją, wytrzymaniem presji i zachowaniem spokoju w niebezpiecznych sytuacjach. Jakie trudności można spotkać podczas wyprawy na K2? Za jeden z głównych problemów, z którym muszą borykać się wspinacze, jest odizolowanie góry od cywilizacji. Samo dojście do bazy potrafi trwać wiele dni, a to dopiero sam początek wyprawy. Następnie należy zmierzyć się z ekstremalnymi warunkami, sprawnością fizyczną i kondycją.

K2 jest najwyższy w pasmie Karakorum, stanowi także drugi co do wysokości szczyt na świecie. Techniczna nazwa i należenie do grupy ośmiotysięczników nie są jedynymi wyróżnikami imponującej góry. K2 szczyt uchodzi za szczególnie trudny. Do tej pory może pochwalić się tym około 300-osobowa grupa wspinaczy. Zdobywcy K2 muszą wykazać się szeregiem umiejętności opanowaniem, dzięki czemu są w stanie pokonać warunki pogodowe i trudności techniczne.