Jaki jest najwyższy szczyt Europy? Poznaj skład Korony Europy

Korona Europy to spis najwyższych szczytów państw europejskich, które dla wielu wspinaczy są prawdziwym marzeniem. Spis ten jednak nie jest tak jednoznaczny, jak mogłoby się wydawać. Obejmuje on bowiem nie najwyższe szczyty danych państw w ogóle, a jedynie te wierzchołki, które znajdują się na europejskiej części danego państwa. Przykładem może być na przykład Hiszpania. Jej najwyższym szczytem jest Teide (3718 m n.p.m), ale znajduje się na terenie Teneryfy, czyli Wysp Kanaryjskich. Z tego względu pod uwagę w liście najwyższych szczytów Europy w przypadku Hiszpanii podaje się Mulhacén (3479 m n.p.m.), który znajduje się na kontynentalnej części tego państwa. 

Korona Europy – szczyty. Jest ich 46, czyli tyle, ile państw leży na kontynencie europejskim. Każdy z takich krajów ma swojego przedstawiciela w spisie najwyższych szczytów. Oto lista najwyższych wierzchołków gór w Europie:

1. Mont Blanc (4809 m n.p.m.) – Francja,
2. Mont Blanc de Courmayeur * (4748 m n.p.m.) – Włochy,
3. Dufourspitze (4634 m n.p.m.) – Szwajcaria,
4. Großglockner (3798 m n.p.m.) – Austria,
5. Mulhacén (3479 m n.p.m.) – Hiszpania,
6. Zugspitze (2962 m n.p.m.) – Niemcy,
7. Pic de Coma Pedrosa (2942 m n.p.m.) – Andora,
8. Musała (2925 m n.p.m.) – Bułgaria,
9. Mitikas (2918 m n.p.m.) – Grecja,
10. Triglav (2864 m n.p.m.) – Słowenia,
11. Korab (2764 m n.p.m.) – Albania/Macedonia Północna,
12. Đjeravica (2656 m n.p.m.) – Kosowo*,
13. Gerlach (2655 m n.p.m.) – Słowacja,
14. Grauspitz (Vorder Grauspitz) (2599 m n.p.m.) – Liechtenstein,
15. Moldoveanu (2544 m n.p.m.) – Rumunia,
16. Zla Kolata (2534 m n.p.m.) – Czarnogóra,
17. Rysy (2499 m n.p.m. – wierzchołek NW) – Polska,
18. Galdhøpiggen (2469 m n.p.m.) – Norwegia,
19. Maglić (2386 m n.p.m.) – Bośnia i Hercegowina,
20. Pico lub Torre (2351/1993 m n.p.m.) – Portugalia,
21. Midžor (2169 m n.p.m.) – Serbia,
22. Öræfajökull (2110 m n.p.m. – najwyższy punkt Hvannadalshnúkur) – Islandia,
23. Kebnekaise (2097 m n.p.m.) – Szwecja,
24. Howerla (2061 m n.p.m.) – Ukraina,
25. Narodnaja (1895 m n.p.m.) – Rosja,
26. Vrh Dinare (1831 m n.p.m.) – Chorwacja,
27. Śnieżka (1603 m n.p.m.) – Czechy,
28. Ben Nevis (1345 m n.p.m.) – Wielka Brytania,
29. Halti (1324 m n.p.m.) – Finlandia,
30. Carrantuohill (1038 m n.p.m.) – Irlandia,
31. Mahya Dağı (1031 m n.p.m.) – Turcja,
32. Kékes (1014 m n.p.m.) – Węgry,
33. Slættaratindur (880 m n.p.m.) – Dania,
34. Monte Titano (739 m n.p.m.) – San Marino,
35. Signal de Botrange (694 m n.p.m.) – Belgia,
36. Kneiff (560 m n.p.m.) – Luksemburg,
37.Jurmysz (ew. bezimienny) lub Iczka (509 lub 259 m n.p.m.) – Kazachstan,
38. Dealul Bălăneşti (428 m n.p.m.) – Mołdawia,
39. Góra Dzierżyńska (345 m n.p.m.) – Białoruś,
40. Vaalserberg (322 m n.p.m.) – Holandia,
41. Suur Munamägi (317 m n.p.m.) – Estonia,
42. Gaiziņkalns (312 m n.p.m.) – Łotwa,
43. Wysoka Góra (294 m n.p.m.) – Litwa,
44. Ta’ Dmejrek (253 m n.p.m.) – Malta,
45. zbocze Tête de Chien (161 m n.p.m.) – Monako,
46. Wzgórze Watykańskie (75 m n.p.m.) – Watykan.

Wyznaczanie szczytów należących do Korony Europy nie jest ograniczone jedynie wspomnianym we wcześniejszym akapicie faktem. Istnieje wiele kontrowersji, które mogą wprowadzać różnego rodzaju modyfikacje do powyższej listy. Sporne kwestie dotyczą przede wszystkim polityki i przebiegu granic geograficznych.

Zaznaczyliśmy w wymienionej liście gwiazdkami sytuacje, w których uznanie danego szczytu może być różne. Pierwszym takim przypadkiem był już drugi na liście szczyt Włoch. Skąd niepewność? Otóż bierze się ona z kwestii nieporozumienia pomiędzy Francją i Włochami dotyczącej przebiegu granicy. Według Włochów biegnie ona tuż na szczycie Mont Blanc (wówczas ten masyw byłby jednocześnie najwyższym szczytem Włoch). Francuzi z kolei uznają, że Mont Blanc leży w całości na ich terytorium.

Kolejna gwiazdka pojawiła się przy najwyższym szczycie Kosowa. W tym przypadku górę biorą kwestie polityczne. Nie wszystkie państwa uznały niepodległość Kosowa, niektóre wstrzymały się od zajęcia stanowiska. Serbia nadal uznaje Kosowo za część swojego terytorium, w związku z czym w tym zestawieniu najwyższy szczyt górski Kosowa uznawany byłby za szczyt serbski. 

W przypadku najwyższego stopnia podium na liście europejskich szczytów również nie obeszło się bez kontrowersji. Na naszej liście zaszczytne pierwsze miejsce zajmuje Mont Blanc. Pretendentem do tej pozycji jest jednak także o wiele wyższy Elbrus (5642 m n.p.m.). Jest on położony na granicy Rosji i Gruzji. Skąd więc wątpliwości, by uznać go za najwyższą górę Europy? Otóż kwestią sporną w tej sprawie są granice Europy, których jest co najmniej sześć w rejonie Kaukazu. Najczęściej przyjmowana granica zakłada, że Gruzja, Armenia i Azerbejdżan należą do krajów azjatyckich.

Z kolei co do najniższego "szczytu" europejskiego nie ma żadnych wątpliwości. Jest nim Wzgórze Watykańskie, które można zdobyć podczas spaceru w Ogrodach Watykańskich. Konieczne jest uprzednie wykupienie biletu, a wycieczkę można odbyć z przewodnikiem.

Zdobywanie najwyższych szczytów od zawsze budziło podziw dla odwagi i determinacji alpinistów. Podziw rósł zwłaszcza wobec tych, którym udało się zdobyć wszystkie najwyższe wierzchołki. Komu udało się wejść na wszystkie 46 najwyższych gór Europy?

Jako pierwszy na swoim koncie odnotować ten sukces mógł Brytyjczyk Ginge Fullen. Ostatni wierzchołek zdobył w 1999 roku, a cała przygoda trwała 7 lat. Warto wiedzieć, że ten alpinista za najwyższy szczyt uznał rosyjskiego Elbrusa. Pierwszą kobietą, której stopa stanęła na wszystkich szczytach z powyższej listy w 2007 roku, była również Brytyjka – Rachel Crolla. 

Jeśli chodzi o Polaków, którzy zdobyli wszystkie 46 szczytów Korony Europy, jako pierwszy dokonał tego Krzysztof Kapes-Kowalski. Jego podróż trwała aż 14 lat, a ostatni wierzchołek udało mu się zdobyć w 2016 roku. Pierwszą Polką natomiast była Paulina Klonowska-Woźniak, która także za najwyższą górę Rosji uznała Elbrus.

Wspinaczka wysokogórska to bardzo emocjonujący sport, pełen pięknych widoków, ale także adrenaliny. Najwyższe szczyty Korony Europy to naprawdę wysokie góry, do których zdobycia trzeba wielu przygotowań.