Krótki przewodnik po Tatrach Wysokich – kluczowe informacje

Charakteryzują się zróżnicowanym krajobrazem wysokogórskim. Rzeźba typu alpejskiego wyróżnia się ostrymi graniami, stromymi zboczami, strzelistymi turniami skalnymi, a także głębokimi dolinami, które są pozostałościami po działaniach lodowca. To wszystko składa się na dosyć surowy, ale nadal wyjątkowo zachwycający pejzaż zachęcający turystów do odwiedzin oraz prawdziwych miłośników przyrody.

Dominującym elementem krajobrazu jest oczywiście długi masywny grzbiet w Tatrach Wysokich, który jest częścią głównej grani. W tej części pasma górskiego znajduje zdecydowana większość jezior tatrzańskich oraz najwyższe wierzchołki – aż 35 z nich osiąga co najmniej 2400 metrów.

Na uwagę zasługują również piętra roślinności. Ich urok można podziwiać na każdej wysokości górskiego krajobrazu – od nizinnego runa leśnego po skaliste tereny sporadycznie pokryte skalnicą czy dzwonkiem alpejskim przystosowanymi do surowych warunków. Jeśli chodzi o faunę, można liczyć na spotkanie kozicy czy świstaka.

Tatry Wysokie stanowią najwyższą część Tatr i położone są w środkowej części łańcucha. Znajdują się na granicy Polski i Słowacji. Obejmują obszar około 340 km², przy czym tylko 80 km² leży na terenie naszego kraju. Grań Tatr Wysokich liczy sobie około 26 km długości. Od strony zachodniej wyznacza ją przełęcz Liliowe, a od wschodniej Przełęcz pod Kopą, która jest punktem granicznym z Tatrami Bielskimi znajdującymi się w całości po słowackiej stronie pasma.

Warto też pamiętać, że Tatry Wysokie razem z Bielskimi wchodzą w skład Tatr Wschodnich.

Z uwagi na to, że w budowie Tatr Zachodnich dominują skały wapienne i dolomitowe, teren jest znacznie łagodniejszy. Można spotkać się tam z licznymi jaskiniami i mniej stromymi wzniesieniami. Łatwo dostępne szlaki są przyjaźniejsze niedoświadczonym turystom, spacerowiczom czy rodzinom z dziećmi, czego nie można powiedzieć o większości tras w Tatrach Wysokich.

Imponujące szczyty w tej części masywu Tatr przyciągają entuzjastów górskich wspinaczek i wędrówek po malowniczych terenach. Każdy z nich zapewnia niezapomniane wrażenia – nie tylko z uwagi na wyjątkowe widoki, ale także doświadczenia związane z samą przygodą pokonywania trudnych tras. Jakie szczyty tatrzańskie warto zobaczyć w tej części pasma? Po stronie polskiej będą to:

– Rysy (2499 m n.p.m.) – góra z trzema wierzchołkami, z których dwa, w tym najwyższy (2501 m n.p.m.), znajdują się już w słowackich Tatrach; są częścią Korony Gór Polski;
– Kozi Wierch (2291 m n.p.m.) – najwyższy szczyt, który w całości położony jest w Polsce, to właśnie przez niego biegnie Orla Perć, czyli najtrudniejszy szlak;
– Wielki Mięguszowiecki Szczyt (2438 m n.p.m.) – góruje nad dwiema dolinami walnymi, zapewniając spektakularne widoki, to częsty wybór wśród taterników gustujących we wspinaczce;
– Świnica (2301 m n.p.m.) – przypomina kształtem piramidę, znajduje się niedaleko Kasprowego Wierchu (1987 m n.p.m.) słynącego z posiadania kolejki linowej prowadzącej na wierzchołek.

Natomiast słowacka część Tatr Wysokich prezentuje się następująco:

– Gerlach (2655 m n.p.m.) – najwyższy szczyt całych Karpat, jest częścią Korony Europy, posiada kilka wierzchołków;
– Łomnica (2634 m n.p.m.) – drugi co do wysokości szczyt, wyróżnia się kolejką linową oraz obserwatorium astronomicznym, dzięki którym jest rozpoznawalny wśród turystów;
– Lodowy Szczyt (2628 m n.p.m.) – najwyższy szczyt w grani głównej tej części Tatr;
– Durny Szczyt (2622 m n.p.m.) – oferuje rozległy widok na panoramę Tatr, jednak nie jest dostępny dla niewprawionych turystów.

Jak już wspominaliśmy, Tatry Wysokie charakteryzują się surowym klimatem górskim. Zimy są więc długie i mroźne, a letnie miesiące dosyć chłodne. Śnieg zalegający na szczytach można spotkać nawet późną wiosną. Na trudne warunki wpływa też rzeźba terenu – typowa choćby dla imponujących Alp.

Wysokie przewyższenia, wymagające szlaki, a także trudności techniczne związane z koniecznością wspinaczki sprawiają, że wyprawa w tamtą część Tatr staje się sporym wyzwaniem, nawet dla miłośników gór, którzy mogą pochwalić się sporym doświadczeniem.

Aby nie dać się zaskoczyć niemiłym niespodziankom na trasie, przygotuj się na możliwe zmiany pogodowe oraz różne warunki terenowe. Wygodny plecak turystyczny z wyposażeniem, dobrze dobrane buty trekkingowe i odzież turystyczna zapewniająca komfort termiczny to podstawa każdej wypraw. Pamiętaj, żeby zawsze stosować się też do ostrzeżeń lawinowych, a także z rozsądkiem dopasować szlak do własnych umiejętności oraz kondycji fizycznej.

Większość szlaków turystycznych ciągnie się wieloma kilometrami, więc ich pokonanie potrafi zająć naprawdę dużo czasu. Planując dłuższą wyprawę, należy zapoznać się ze schroniskami, które znajdują się w pobliżu wyznaczonej trasy. Jest ich aż 16, z czego 4 leży po stronie polskiej, to:

– Najwyższej położone schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich;
– Schronisko nad Morskim Okiem;
– Schronisko „Murowaniec”;
– Schronisko w Dolinie Roztoki.

Oprócz wyjątkowych widoków wprost z wierzchołków i górskich przygód wysokogórska część Tatr oferuje szereg atrakcji, które zachwycą również mniej doświadczonych turystów.

Większość tutejszych dolin tatrzańskich zostało ukształtowanych w okresie zlodowaceń, co wiąże się też z mnóstwem urokliwych jezior polodowcowych. Krystaliczna woda, zachwycająca flora i skaliste turnie robią wrażenie. Można udać się choćby w okolice Doliny Pięciu Stawów Polskich, Doliny Rybiego Potoku, Doliny Białki czy Doliny Mięguszowieckiej na Słowacji. To tylko przykłady miejsc wartych odwiedzenia.

Malownicze wodospady można spotkać w części Tatr Polskich i Słowackich. Do wartych wyróżnienia należą:

– Wodogrzmoty Mickiewicza – znajdują się w Dolinie Roztoki, są łatwo dostępne;
– Siklawa – największy wodospad, znajduje się na potoku Roztoka;
– Ciężka Siklawa (słow. Ťažký vodopád) – osiąga wysokość około 100 m, przez co jest najwyższy wśród tatrzańskich wodospadów;
– Wodospady Zimnej Wody (słow. Vodopády Studeného potoka) – w ich okolicy położony jest węzeł szlaków turystycznych, więc cieszą się zainteresowaniem.

Tatry Wysokie są częścią pasma o charakterze alpejskim. Wiele szczytów wznosi się na wysokość przekraczającą 2400 m n.p.m. Szlaki wyróżniają się zazwyczaj trudnością, dlatego nie każdy może planować zdobywanie najwyższych wierzchołków. Ciekawe atrakcje czekają na turystów zarówno po polskiej stronie, jak i w Tatrach Słowackich.