Tatry zimą dla średniozaawansowanych. Jak przygotować się do wędrówki i jakie zimowe szlaki wybrać?

Tatry zimą prezentują się naprawdę wspaniale. Pokryte połyskującym śniegiem, mroźne i majestatyczne. Nic dziwnego, w końcu jako jedyne w Polsce, swym charakterem przypominają Alpy. Budzące respekt strome zbocza, granitowe granie i niska średnia temperatura roczna to elementy, które pozwalają poczuć ich alpejski klimat. Jeśli marzy Ci się zimowy trekking górski po szlakach Tatr, zapraszamy do zapoznania się z naszym poradnikiem. 

Warstwowy sposób ubierania się pozwala na dopasowywanie stopnia ochrony przed zimnem do aktualnie panujących warunków pogodowych, ale nie tylko. Jak wiadomo, podchodząc pod stromy stok, ciało poddawane jest naprawdę intensywnemu wysiłkowi. Jego skutkiem jest rozgrzanie organizmu, a nawet wydzielanie sporej ilości potu. Na grani, gdzie wieje silny wiatr, nie tylko spada odczuwalna temperatura, ale także i wysiłek staje się mniej intensywny. Nic więc dziwnego, że wymienione warunki wymagają innego odzienia. Ubiór na cebulkę jest więc w zimowych Tatrach koniecznością. Oczywiście, ilość warstw jest kwestią w pełni indywidualną, jednak istnieją pewne wytyczne, którymi można kierować się podczas pakowania. Jaka odzież sprawdzi się więc w polskich Tatrach? Co należy mieć na wyposażeniu, aby zapewnić sobie komfort termiczny? Spieszymy z odpowiedzią. Ubrania, które warto mieć na sobie i/lub w plecaku na szlaku to przede wszystkim:

bielizna termoaktywna, w której skład wchodzą kalesony, koszulka i majtki, a w przypadku kobiet także biustonosz,

termoaktywna koszulka z krótkim rękawem,

techniczna koszulka z długim rękawem,

polar,

softshell,

hardshell lub kurtka przeciwdeszczowa,

spodnie softshellowe,

skarpetki trekkingowe,

czapka,

komin,

rękawiczki polarowe,

łapawice, czyli rękawiczki jednopalczaste,

stuptuty.

Należą do nich:

latarka czołówka, która przydać się może ze względu na szybko zapadający o tej porze roku zmrok. Należy wybrać czołówkę wysokiej jakości, która jest wodoodporna i cechuje się mocą co najmniej 100 lumenów;

apteczka górska, która zawiera między innymi: stałe leki, środki odkażające, różnego rodzaju plastry i opatrunki, gazy, bandaże, chustę trójkątną i składane szyny, folię NRC, nożyczki z zaokrąglonymi czubkami oraz leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne, przeznaczone dla siebie (nie wolno podawać ich innym ze względu na możliwość wystąpienia reakcji alergicznych);

telefon z naładowaną baterią, w którym powinien być zapisany numer do TOPR, czyli Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego: +48 601-100-300 lub 985;

powerbank, na wypadek wyładowania się baterii w telefonie. Nawet przy dobrych warunkach pogodowych, niska temperatura może przyspieszyć wyładowywanie się baterii, dlatego zawsze warto mieć przy sobie dodatkowe źródło energii;

raczki, które sprawdzą się na terenach przykrytych małą ilością śniegu;

raki i czekan, jeśli będzie tego wymagał szlak. Te sprzęty przeznaczone są na bardziej wymagające trasy, pokryte grubym śniegiem;
gogle, które pozwolą poruszać się nawet w trakcie śnieżycy;

okulary przeciwsłoneczne, dzięki którym zadbasz o swoje oczy. W górach pokrytych śniegiem jest to akcesorium niezbędne;

kije trekkingowe, które pomogą Ci utrzymywać równowagę nawet przy większym oblodzeniu;

rakiety śnieżne, jeśli zajdzie potrzeba ich używania, czyli wtedy gdy góry przykryte są naprawdę świeżym puchem;

lawinowe ABC, czyli łopata, sonda i detektor, które mogą uratować życie osobom przysypanym przez lawinę;

kuchenka turystyczna, dzięki której w każdej chwili będziesz mieć możliwość przygotowania sobie ciepłego posiłku lub napicia się gorącej herbaty.

Poza jedzeniem, należy zadbać także o napoje. Regularne nawadnianie jest bowiem jeszcze ważniejsze niż spożywanie jedzenia. Z tego powodu należy zaopatrzyć się w odpowiednią ilość wody, którą trzeba pić często małymi łykami. Poza wodą, można mieć również napoje izotoniczne. Spokojnie możesz przygotować je samemu/samej. Wystarczy, że do wody dodasz szczyptę soli, sok z cytryny i miód. Istotną kwestią jest także posiadanie przy sobie gorącego napoju. W Tatrach zimą należy posiadać w plecaku termos z herbatą lub kawą. Najlepiej, jeśli napój będzie wcześniej posłodzony. Pozwoli to nie tylko nawodnić i rozgrzać organizm, ale również dać mu kopa energii.

Szlaki idealne na rozgrzewkę

Jeśli planujesz zacząć trekking od łatwiejszych szlaków, rozważ następujące propozycje: Dolina Kościeliska (można pokusić się o wydłużenie wycieczki. W tym celu należy udać się do schroniska PTTK na Hali Ornak a następnie Stawu Smreczyńskiego), Dolina Chochołowska, Polana Kalatówki, Rusinowa Polana, Dolina Goryczkowa, Polana Kondratowa, Dolina Małej Łąki, Dolina Jaworzynka, Olczyska Polana, Dolina Strążyska i Hala Gąsienicowa.

Jeśli nie występuje zagrożenie lawinowe, warto również wybrać się słynną trasą na Morskie Oko. Latem nie jest ona zbyt atrakcyjna, głównie ze względu na masę turystów i asfaltową nawierzchnię, jednak zimą zapewnia naprawdę wspaniałe widoki. Na rozchodzenie można też wybrać się na Drogę pod Reglami. Ten prosty, niewymagający szlak, prowadzi od miejscowości Kiry aż pod skocznię Wielka Krokiew. Mimo, że nie prowadzi on przez góry, a przez tereny leżące u podnóży lasu TPN, zapewnia atrakcyjne widoki (Gubałówka i ogólnie rzecz ujmując zachodnia część Zakopanego). Po drodze mija się między innymi wodospady (nie są one co prawda zbyt imponującej wielkości, ale urozmaicają wycieczkę) i bacówki (w których nabyć można pyszne góralskie sery).

Szlaki dla bardziej wymagających turystów

Jeżeli masz na wyposażeniu raczki, możesz spróbować swoich sił na szlaku na Kasprowy Wierch oraz na zatłoczony latem Giewont. Zimą, ten niezwykle popularny szlak bywa naprawdę mniej oblegany. Polecamy wybrać się na niego z Kondratowej Przełęczy, czyli od południa. Planując wycieczkę, weź pod uwagę czerwony szlak na odcinku, który łączy ze sobą Przełęcz w Grzybowcu ze Wyżną Kondracką Przełęczą jest zamknięty od 1 grudnia do 15 maja. Trasa od strony Doliny Strążyskiej będzie więc znacząco utrudniona. Jak więc dostać się na szczyt Giewontu? Najlepiej zacząć od Doliny Kondratowej (po drodze mija się Hotel Górski na Kalatówkach a także schronisko PTTK na Hali Kondratowej) i kierować się aż do Kondrackiej Przełęczy. Stamtąd widać już dokładnie wejście na Giewont.

Planując wejście na Kasprowy Wierch, masz do wyboru trzy warianty:

żółty szlak, prowadzący Doliną Jaworzynki, a dalej przez Halę Gąsienicową,

zielony szlak, prowadzący przez Myślenickie Turnie,

niebieski szlak, prowadzący przez Boczań, schronisko PTTK Murowaniec, które leży w Dolinie Gąsienicowej.

Zejście najlepiej zaplanować szlakiem zielonym, który prowadzi z Przełęczy pod Kopą Kondracką, przez schronisko PTTK na Hali Kondratowej, aż do Kuźnic.

Po rozgrzewce w postaci wyżej wymienionych tras, na nieco bardziej wytrawnych turystów pieszych, czekają szlaki prowadzące w okolice Doliny Pięciu Stawów i Świnicy a także liczne trasy Tatr Wysokich i Tatr Zachodnich. Te ostatnie gwarantują nie tylko stosunkowo przystępne trasy, ale również niesamowitą panoramę. Szlak, który prowadzi Doliną Chochołowską do Polany Chochołowskiej, na której znajduje się schronisko, zapewnia piękny widok na Wołowiec i Bobrowiec oraz na Jarząbczy, Kończysty i Starorobociański Wierch. A ze schroniska niedaleko już na szczyt zwany Grzesiem, z którego również podziwiać można zapierające dech w piersiach widoki.