Stopnie zagrożenia lawinowego – skala stosowana w ratownictwie górskim
Ocena lokalnego zagrożenia lawinowego, którą sprawdzać można w komunikatach dostępnych na terenie schronisk górskich a także w informacji turystycznej i na licznych stronach internetowych, przyznawana jest na podstawie pięciostopniowej skali. Szacuje ona zarówno grubość pokrywy śnieżnej jak i jej stabilność, co pozwala na określenie stopnia ryzyka zejścia lawiny. Według TOPR, czyli Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratowniczego, kształtuje się ona następująco:
Pierwszy stopień – niskie ryzyko
Dobrze związana pokrywa śniegu, wysoka stabilność, małe ryzyko występowania drobnych lawin w ekstremalnych warunkach pogodowych. Turyści powinni zachować ostrożność jedynie na bardzo stromych stokach.
Drugi stopień – umiarkowane ryzyko
Pokrywa śnieżna jest na ogół dobrze związana i stabilna, jednak mogą występować miejsca, w których jest ona związana gorzej. Z tego powodu, turystom zaleca się unikanie przebywania na stromych stokach oraz na stokach o wyższym ryzyku występowania lawin. Lepiej wybierać więc stoki średnio strome i bardziej płaskie.
Trzeci stopień – znaczne ryzyko
Istnieje prawdopodobieństwo samoistnego i mechanicznego wyzwolenia lawiny. Pokrywa śnieżna jest umiarkowanie lub słabo związana. Turyści przebywający w górach powinni zachowywać zasady bezpieczeństwa. Poruszanie się wymaga bardzo dużego doświadczenia, sprzętu oraz oczywiście dużego poziomu umiejętności oceny lokalnego zagrożenia lawinowego.
Czwarty stopień – wysokie ryzyko
Należy unikać stromych stoków, ze względu na słabe związanie i niską stabilność pokrywy śnieżnej oraz prawdopodobieństwo samoistnego występowania dużych lawin. Na terenach zagrożonych powinni pozostać jedynie turyści o wysokim stopniu doświadczenia oraz posiadający bardzo dużą wiedzę w zakresie lawinoznawstwa. Niezbędny jest także odpowiedni sprzęt.
Piąty stopień – bardzo wysokie ryzyko
Pokrywa śnieżna jest słabo związana na większości terenów. Jej niestabilność zagraża turystom nie tylko na stromych stokach oraz stokach średnio nachylonych, ale także poza nimi. Z tego powodu, zaleca się zaniechania wszelkich wyjść nie tylko w wysokie partie gór, ale także w partie niższe.